Trots op mijn lijf zwevend op de blauwroze wolk

Jammer genoeg nog geen foto's van de nieuwe Sandra (haha), maar wat ben ik trots op mijn lijf die zich wonderlijk hersteld.

Normaal gezien zou ik morgen een verslagje over de kilo's posten want dan had ik een afspraak met mijn diëtiste, maar die afspraak heb ik een week verzet omdat ik morgen verwend word met een ontbijtje aan huis door mijn favoriete broodjeszaak als cadeautje.

En omdat ik deze ochtend wel heel veel complimenten kreeg in het dorp moet het toch wel zichtbaar zijn dacht ik.
Ik straal ja. Ik zweef hoog boven mijn blauwroze wolk en wens er te blijven. Een mens mag geluk hebben in zijn leven en er van genieten vind ik. Waarom altijd bescheiden blijven?

Hoe zit dat nu met die kilo's?

Toen ik zwanger werd van kleine Vic ergens in april had ik overgewicht en een BMI van 28. De eerste weken van mijn zwangerschap kreeg ik er weliswaar nog een kilo af, maar ik maakte toch een eerste afspraak met een diëtiste want het kon niet zijn dat er nog eens een kilo of 15 zou bijkomen zoals gemiddeld bij de andere zwangerschappen. Ik voelde mij al zwaar en nog zwaarder worden zag ik niet zitten.

Van haar mocht ik maar 6 kilo bijkomen tijdens de zwangerschappen. Zij baseerde zich hierop op een grafiek van het UZ Leuven voor zwangere vrouwen. Dat leek me echt ontzettend weinig.

Om het kort te houden. Het lukte me. Tijdens de hele zwangerschap kwam ik maar 4,8 kg bij. Onze zoon is gezond geboren, maar was wel de lichtste zoon van allemaal met de kleinste moederkoek. 3,860 kg woog Vic en de moederkoek 535 gram. Zelf denk ik dat het toch kwam door op mijn voeding te letten. Hij is nu een goede eter en slaper. En ik ben dolblij met dat kleine manneke. Hem eruit persen duurde 2 minuten....

Nu is Vicje dus 15 dagen en de weegschaal verteld mij dat ik 6 (!) kilo lichter weeg dan toen ik zwanger werd. Zes ! Wie had dat ooit gedacht?
En ja. Je ziet dat wel. Mijn buik is er en zal wellicht blijven, maar is veel, veel kleiner dan vroeger en ik ben scherper.
Mensen zeggen dat ik straal en er ongelooflijk goed uitzie.

Ik ben dus ongelooflijk trots op mijn lijf na al die zwangerschappen, bevallingen en herstelweken.
Mijn lichaam doet dat goed...
En ik eet normaal hoor en ik drink heel veel en ik snoep zelfs nog redelijk veel (vooral Leonidas pralines) en ondertussen beweeg ik ook weer veel meer want dat gaat nu het bekken zich hersteld.
Momenteel vind ik alles dus een wonder :-).

Zelfs een onvriendelijke postloketbediende kan mijn dag niet verpesten of een agressieve autobestuurder. Die mensen hebben een probleem. Niet ik!

Vandaag ruilen we de box om van Puur Plezier. Ons kinderen vonden het superleuk. En moet ik nog naar een oudercontact van één van de oudere dochters. Verder vlieg ik weer in de was.
En ergens tussendoor moet ik de administratie bijbenen en dat ik daar nu net een broertje aan dood heb en ook .... een zomervakantie boeken. We willen opnieuw naar Zwitserland. Naar de bergen.
Daar moet ik dus ook eens werk van maken.

Zweef met me mee. En geniet ze!

Reacties

  1. wat fijn dat je je zo goed voelt, laat je maar lekker verwennem,veel liefs,stella.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geniet van je roze wolk !!! Leuk toch dat alles zo fijn gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geniet extra lang van die blauw/roze wolk het gaat zo snel.Heel goed dat gewicht!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Met de feestdagen weinig op internet geweest en wat heb ik hier gemist?!

    Dikke proficiat!

    Ik ga nu snel jou oudere postjes ook lezen ;)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)