Dag 49 van de 65: wandelen en letsen

's Ochtends ging ik met Niels, Thijs en Fee wandelen. Maar 4 kilometer want ons jongens zijn dat niet meer gewend. Het was een mooie wandeltocht. De Gerard Walschaptochten in Londerzeel.
We hadden geluk met het weer. Ideaal wandelweer, niet te warm of te koud en een beetje wind.
Onderweg plukten we wat besjes en in een café aten we een boterham met kaas.
Niels kon de 4 kilometer goed uitwandelen. Hij zou zes of zeven ook wel aankunnen denk ik. Thijs vond de laatste kilometer 'lastig'. Drie of vier kilometer is voor hem nog het maximum.Voor mij was het pure ontspanning. Rustig wandelen en veel afwisseling onderweg.
We kregen veel positieve commentaar op ons wandelen. Veel mensen spraken ons aan omdat we het toch maar deden. Wandelen met kleine kinderen. Terwijl ik dat zelf nu niet zoooo speciaal vind. Ik was verbaasd dat er zoveel reactie op kwam. Fee sliep de hele tijd in de draagzak.
Terug op weg naar huis begon het te gieten dus we hadden geluk gehad.

Als eten maakte ik die dag tagliatelli met kip en champignons en een salade erbij. Mmmm.

's Avonds ging ik naar een ruillets voor kinderkledij en had daar nog een toffe babbel.

't Was een goed gevulde fijne dag geweest.

Dag 49 ging voorbij. Nog 16 te gaan...

Reacties

  1. Heerlijk het wandelen he,wij zijn op vakantie geweest in belgie in heuvelland daar heb je een heel knooppunten netwerk vindt dat altijd leuk kan je zo maar gaan lopen kaartje mee en steeds kijken gaan we nog verder of weer naar een ander puntje.Ben echt verliefd op dit gebied ,zo heerlijk rustig.ben ook van plan om meer te gaan lopen is zo ontspannend.wat een leuke foto's had je er gisteren op gezet! Fijn weekend,

    Lieve groet,
    Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vroeger wandelden we ook altijd met onze zoon. We gingen ook best lang wandelen en hij had er geen moeite mee. Als er andere kinderen mee gingen kon je dat altijd duidelijk merken dat ze nooit wandelden, geen uithoudingsvermogen en geduld.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wij wandelen ook dagelijks. Je ziet idd wanneer kinderen dat gewend zijn of niet. Wij doen nu wel geen 10 km, we wandelen dagelijks met de honden, en geregeld zijn dat toch wandelingen van een paar uur. Zalig, niks horen of zien, genieten van de natuur en de honden die achteraf pompaf zich neervleien. Vooral in de winter kan ik daar enorm van genieten!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)