Over auto's en kinderen in het verkeer

 Ik blijf nog even na zomeren met foto's uit Frankrijk.

Mijn dagen zijn goed gevuld. Vandaag moest ik een bureaustoel gaan ophalen voor één van de dochters en ik was bijna een hele ochtend weg.
Als je dan nog moet eten, Fee eten geven en wat opruimen is het al snel weer bijna tijd om de kinderen van school te gaan halen en daarna zal het koken worden...

Gisteren was ook goed gevuld met een doktersbezoek, een ander soort bezoekje thuis, een technieker die langs kwam voor de droogkast en nog veel meer.
Bovendien nam ik gisteren wat beslissingen in verband met het huis in de hoop dat het verkocht geraakt zo.
Tim wil ondertussen het huis liever houden, maar daar ben ik zelf helemaal niet zo enthousiast over. Kortom. Genoeg om over te babbelen en alles af te wegen.





 Als mijn huis er zo bij ligt kan ik even opgelucht adem halen, maar dit duurt maar tot de kinderen weer thuis zijn van school.
Ik woon er graag. In dat huisje.
Deze ochtend was ik wat van mijn melk omdat er weer een kindje (zes jaar) overleden is in het verkeer.
Ik wou zelf vanaf september naar school gaan fietsen met de kinderen , maar omdat Thijs die zes is nog niet zo heel goed kan fietsen stel ik het altijd maar uit. Ik vind wandelen nog veel veiliger dan fietsen.
Toen ik deze ochtend dan om die stoel reed dacht ik vaak dat de auto toch echt Koning is op de baan, maar ik reed natuurlijk zelf ook en ik sta ook met mijn auto aan 't school. Wel altijd juist geparkeerd. Nooit verkeerd!! En altijd héél voorzichtig voor al die moedige mama's en papa's die met hun kinderen fietsen naar school en terug naar huis.
Ons andere kinderen gaan met de bus en zelfs dat vind ik veilig. Eén dochter gaat nu met de fiets naar school, maar zij neemt de binnenbaantjes en niet de grote steenweg om naar huis te komen dus dat stelt wat geruster.
Zelf heb ik er al vaak aan gedacht om de auto aan de kant te laten staan, maar ik gebruik hem elke dag tegenwoordig. Het is een 'gewoonte' geworden. Gelukkig niet om naar de bakker te gaan.
Het ergste is nog dat ik helemaal niet van autorijden hou. Dat ik het alleen maar super gemakkelijk vind omdat ik tijd win. En niet hoef op te zoeken wanneer bussen en treinen rijden. En Fee bijvoorbeeld lekker in de maxi cosi kan mee vervoeren. Dat het handig is.

Vooruit. Genoeg gekwekt nu.

Reacties

  1. Kopka9 september 2014 om 19:10

    Ja, dat van het verkeer herken ik. Durf zelf dochter ook niet te laten fietsen. Haar vader gelukkig wel, ze kan het ook goed. Momenteel ook veel autorijden voor mij. Fietsen en lang wandelen lukken niet meer door Bekkenpijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sabrina10 september 2014 om 07:57

    Als fietser in het verkeer is het echt een hel. Ik rijd dagelijks met de (bak)fiets. We wonen op 2,5 km van school. We wonen normaal in een rustige straat, maar de laatste weken is er enorm veel sluipverkeer door verkeerslichten die inwerking gesteld zijn. Dus file op de grote baan ,ze rijden allen langs onze om de file 800m te omzeilen. Ik geraak soms met moeite op onze oprit.
    Aan school is het hetzelfde op de grote baan. Er zijn al 6 maand werken bezig, fietspad opengebroken, auto staan geparkeerd op het "vervangfietspad" dus moet je als fietser tussen de auto's op de baan. Geen enkele auto die rustiger rijd, eerder nog gas bijgeven

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Afbeelding
Op zaterdag kreeg de tweede jongste zoon Mats nieuwe schoenen en daar maakte ik een uitje van met hem alleen op pad. Want kinderen in een groot gezin moeten heel vaak de aandacht delen. En dus maakte we een wandeling langs de witte paashaas aan de kapel en gingen na het schoenen kopen een taartje eten. Helaas at ie er maar twee happen van en mocht ik de caloriebom verder opeten.  De koffie caramel was ook heerlijk. De paashaas overleefde de nacht niet. Vandalen sloegen hem ondertussen aan diggelen :-(. Op zondag gingen we ontbijten op 't school waar de man plots opperde dat hij best wat meer dingen voor 't school wou doen. Iets wat ik zelf ook wel wou doen. Vrijdag ga ik eten met onder andere iemand uit de ouderraad dus ik ga mijn licht eens opsteken. School vinden we heel belangrijk en met vijf kinderen daar op school willen we iets betekenen voor de school ook. Al doe ik dat ook wel al een beetje. Ook vandaag ben ik RIJ ouder. Deze keer voor de klas van Lies. O
Meer lezen

Campinglife

Afbeelding
 Camping life is geweldig. Acht jaar geleden was geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht naar een camping te gaan of er zelfs maar te vertoeven, maar zie. Ik doe het ondertussen elk jaar weer. Ik ga ! De kinderen vinden dat namelijk altijd weer geweldig. Ik heb nu zelfs een tiener die wel wil blijven zonder ons :p. Ik kan te weinig gaan. Teveel nog thuis altijd. Dat heb je met een eigen zaak en zoveel kinderen ook. Onze oudste kinderen gaan nu zelfs BINGO spelen en naar een dansavond en die vinden dat geweldig. Een jaar geleden moest ik diezelfde tiener nog meesleuren met ketens.  Mijn man bij valavond. Dat vind ik zo jammer. Dat mijn man er zo weinig is. We zouden nochtans goede campingmensen zijn. We vinden feestjes leuk. We zijn sociaal. Maar mijn man werkt veel. Heel veel. Afgelopen zondag zijn we toch nog eens met ons twee (en Mats)gaan eten in het beste restaurant van de streek. Hij liet er voor een keer zijn werk voor schieten want hij had alweer een oproep voor g
Meer lezen

Hoe is 't?

Afbeelding
 Ik ben een dag thuis nu na weer een paar dagen in Zeeland in onze caravan. Ik voel mij daar goed al is slapen ginds een ramp want de matras is versleten en ik heb absoluut slaaptekort door het slechte slapen. Vannacht zal ik weer blij zijn in mijn eigen hemelse bed te slapen. En ik ga vooral naar Zeeland voor de kinderen. Opdat ZIJ buiten zouden kunnen spelen. Want ik mis dan mijn huis en mijn man.  De man ik zijn apart op vakantie geweest. Hij naar het zuiden van Frankrijk met een paar oudere kinderen en ik met de kleintjes naar Zeeland. Ik miste mijn man. Vreselijk vond ik het ! Ik heb er nu nog last van dat wij geen gezinsvakantie samen gehad hebben vind ik zo erg. Maar ja. Er waren natuurlijk wel redenen waarom dat zo gegaan is. Ondertussen bleven ons kinderen wel groeien als kool. Vic ontgroeide de draagmand en Thijs werd negen!  Kinderen gingen op kamp met de jeugdbeweging en het werd even stil in huis en na tien dagen waren ze weer terug. Ik vind de dagen met de ki
Meer lezen