Leven zonder auto !!

Ik las het boek van Luc Vanheerentals. Het verslagje kan je hier lezen.

Soms vind ik mezelf echt een luxewijf en dan voel ik mij daar best schuldig over.

Want waar zaag ik eigenlijk over?

Een auto of niet?

Man zegt dat ik een beetje 'normaal' moet doen en niet zonder auto kan(en hij spreekt soms zelfs over een andere nieuwere auto, maar dat kan ik nog in de kiem smoren), maar ik heb een hekel aan auto rijden, haat files (waar ik weleens deel van uitmaak: mijn ongeval in Frankrijk was trouwens in de file! tijdens een zware migraineaanvaal en hoewel ik in de fout was technisch gezien blijf ik erbij dat die mannen mij opzettelijk aangereden hebben zeker na hun talloze excuses na het ongeval: 'sorry, sorry, sorrry!' Aan mijn auto was niets en zij hadden een gigantische bluts: Btw: de verzekering heeft dit keer netjes laten weten dat ze alles vergoeden aan de tegenpartij ondanks de 'fout')en rijd vooral met de auto omdat ik denk dat het het veiligste is om de kroost van A naar B te brengen. Vandaag vond ik het vooral goed dat ik droog bleef al vind ik regen op zich niet al te erg.
Volvo is een goeie kar om te rijden. Mij hoor je er niet van klagen, maar het is een machine.

En dan heb je nog al die vrachtwagens. Het zijn er zoveel.
Kan iemand aub dringend ook in België de tol invoeren want die moeten wij toch ook betalen in andere landen !!

Het kost veel en dat niet alleen in geld. Al kost de auto mij ondertussen 750 Euro per maand.
Het kost ook vervuiling, mensenlevens, ergernis, enzovoorts, ....

Ik wil het anders, maar het lukt me maar niet. µ
Ben ik verslaafd?

Zo een vraag kan mij letterlijk uit mijn slaap houden!
Erg hé.
Maar ik ben niet zo oppervlakkig dat ook de duizenden vluchttelingen mij uit mijn slaap houden.
Zie ik de foto's in de krant dan schreeuwt mijn hart: 'Help die mensen!'
Natuurlijk aan mijn eigen houten tafel gezeten met koffie en telkens ik iets in mijn mond stop denk ik: 'Hoe geraken die mensen aan eten? Hebben die kinderen wel genoeg te eten?'.

Ja. Ik leef in het land van Melk en Honing. Wat dankbaar ben ik.
Mijn dochter is ondertussen blij van haar Iphone die ze wel kocht van eigen geld want dat kan ik niet : daar! geld aan geven.
En ik tikte mijn zoon vandaag in de winkel op zijn vingers omdat ie voor de honderdste keer het kleed van zijn zus aan het los knopen was. Gewoon om haar te 'pesten'. En als resultaat had ik commentaar van een dame die zei dat kinderen allemaal hetzelfde waren en het tijd werd dat de school weer startte.
9 weken is echt te lang. Altijd een week teveel vind ik. Kan er echt geen week af?

Oja.
Ik ga meer met de fiets rijden. Val ik nu in herhaling?

Fijne avond!!

Reacties

  1. Wat je zegt over die aanrijding hebben wij een aantal jaren geleden in Parijs gehad. De man reed in een rover met heel veel deuken. Hij reed aan de zijkant tegen onze caravan. De verzekering heeft betaald en de schade voor ons viel mee, er was een strip aan de zijkant af. 9 weken is inderdaad wel erg lang. Hier is het 6 dat is nog te overzien.
    Fijne avond.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik stond in de file Johanne en reed 10 km per uur. Ruim op voorhand had ik mijn pinker opgezet en er was een grote ruimte om in te voegen. Ruim genoeg voor mijn auto. Het was zeker niet zo dat het drummen was. Op het moment dat ik invoeg rijd die wagen met drie mannen in plots snel vooruit tegen de achterkant van mijn auto en zijn voorkant. Een zeer lichte toek hoorde ik. Ik vloekte! En toen we aan de kant gingen stopten er nog auto's met 'vrienden' in van die mannen. Bij nazicht bleek aan mijn auto niets aan en in zijn auto zat een geweldige deuk die kant. Dat kon nooit van mijn auto geweest zijn en dat hebben we ook gezegd. We wilden er ook de politie bij halen, maar dat wilden ze absoluut niet. Omdat we toen al vele uren in de file stonden en ik barstende hoofdpijn had hebben we de papieren ingevuld. De verzekering hoort wel meer van zulke verhalen, maar omdat je in de fout bent is het beter om het gewoon te betalen. Oppassen dus!!

      Verwijderen
  2. Ik leef nu al 39 jaar zonder rijbewijs, en eerlijk gezegd heb ik het nog niet gemist. Ook een groot gezin met 8 kinderen, dus ook veel fietsen. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ons gezin niet rijbewijsloos was, want mijn partner heeft wel een rijbewijs, al zaten wel enkel samen in de auto als we een uitstap deden. Onze relatie is sinds enkele maanden verleden tijd, de auto is hier gebleven maar momenteel heb ik daar niet veel aan. Dus nu wil ik wel mijn rijbewijs behalen want 's avonds een kind ophalen is nu eenmaal sneller met de auto dan alle kinderen hun warme kleding aan, helmen aan, fluo vestjes aan en dan op de fiets. En fietsen in hun tempo. Boodschappen heb ik altijd al met de fiets gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wanneer je gewend bent om zonder rijbewijs te leven ben je het ook gewoon. Plots je auto wegdoen en zonder auto doen zoals in mijn geval heb ik in het verleden geprobeerd, maar dat is compleet mislukt :-). Een tijd heb ik hem niet zoveel gebruikt, maar tijdens zwangerschappen werd ik steeds minder mobiel. Stappen ging moeizaam en die auto was een geschenk. Nu ben ik weer fit en de auto zal ik zeker niet wegdoen nu, maar ik ga wel proberen hem vaker te laten staan.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)