Opruimeritis, het eerste lachje en 't stickerblad !

Als ik de kriebels krijg dan krijg ik ze ook meestal goed. En ook al is het nog lang geen lente toch voel ik een enorme drang naar opruimen en opnieuw minimaliseren. De woonkamer heb ik al grondig aangepakt. Er is weer een krat die klaarstaat voor de kringloop en het containerpark. Spullen liggen klaar om te proberen letsen of verkopen op kapaza.
En zie. Mijn kast is eigenlijk leeg. In de zak zit nog overgebleven Kerstgerief. De rollen zijn om te verkopen. Daar zit behangpapier en posters in.
O. Wat doet dit weer deugd.
Ook de andere kant van de woonkamer waar mijn grote boekenkast is heb ik weer opgekuist.
Elke dag doe ik nu mijn rondje zodat het ook opgeruimd is want zoals je merkt op foto 1 geraakt er toch weer een varkentje kwijt.
Ik ruim  nog steeds op à la Marie Kondo.

 

En nu ze hier weer een takenlijst hebben die goed gevolgd wordt eigenlijk weliswaar soms wat met discussie want twee dagen na elkaar een zelfde taak moeten doen vinden ze nooit leuk tenzij het iets supermakkelijk is zoals controleren of er voldoende WC papier is in de WC :-).

Dat de takenlijst goed werkt is ook mede dankzij de stickerbladen. De oudsten staan er als eigenlijk als grap op, maar nu wil nog een andere grote OOK op het stickerblad.

Want ja. Dat is leuk want dan kun je extraatjes 'verdienen'. Een pak Pokemon kaarten bijvoorbeeld of een handtasje of gewoon zakgeld.

 

Er mag hier geleefd worden, maar pas je niet op dan slibt het hier even snel weer dicht en raak ik het overzicht of de moed een beetje kwijt. Dat heb ik nu met mijn was die amper bij te benen is. Het is een berg die beklommen moet worden stapje per stapje. Het gaat weer in orde komen hoor, maar wanneer?

Ondertussen doe ik gelukkig wel aan Hygge :-). Samen met de kinderen.

 

Hoeveel Vicje ondertussen meet en weegt weet ik niet. Het is al sinds de tweede week na zijn geboorte geleden dat hij gewogen is. Maar aangezien zijn kleertjes precies toch wat kleiner worden veronderstel ik dat het manneke wel goed vaart.

Pas bij zijn eerste vaccinatie (rond 8 weken)gaat hij normaal gezien naar de dokter voor controle.

Morgen is Vic vijf weken al.

En hij lacht nu. Dat is zo een mooi moment altijd. Die eerste echte lachjes als ze wakker zijn. Heerlijk.

 

O. En verder maak ik weer plannen voor de tuin. Ik wil een gezellige tuin zodat ik met plezier deze zomer in mijn tuin vertoef. Momenteel vind ik het maar triest en ongezellig.

Dus het is aan het stormen in mijn hoofd daarover.

Al moeten we eerst nog wel een beetje sparen want lenen is uit den boze hier ten huize sinds ik aan het aflossen ging. In februari staat er nog een aflossing op de planning. Kijk ik weer erg naar uit ook.

 

Ook plezant om te melden is dat ons Fee heel graag naar school gaat. Ze heeft nog geen traan gelaten. Omgekeerd wel. Ze weent omdat ze niet naar school mag (zoals vandaag). Hopelijk blijft dit zo haar hele schoolloopbaan haha.

 

Zo. En nu heeft kleine Vic me weer nodig. We gaan dus wat troetelen.

 

Fijne dinsdag !