Dag 48 van de 65: Het gaat vooruit (en woordje over abortus)

Die dag stond vooral in het teken van opruimen en opruimen en opruimen.
Deze week komt de poetshulp helemaal niet en net nu had het wel eens goed nodig geweest.
Maar dan roeien we met de riemen die we hebben.

Opruimen, was doen, iemand van kapaza die iets kwam ophalen en het uiteindelijk niet moest hebben (terwijl ik een 20tal andere mensen moeten uitleggen had dat het goed verkocht was!en ik het voor die dame een week gereserveerd had.), twee uur lang koken (koolvis, bulgur, aubergine in tomatensaus, salade en wraps), ...

De uren gleden in een vaart vooruit.
Ik letste die dag ook nog wat (kippeneten in ruil voor eitjes) en ruilde ook nog wat boeken (dwarsliggers) met een bijna buurvrouw van een paar straten verder.

De jongens speelden vooral binnen, de grotere meisjes gingen zwemmen, één grote dochter ging naar de tandarts en de dag kwam tot een einde.

Tot slot: Het koken voelde weer als therapie.

En weet je dat in België per jaar 20.000 abortussen worden gepleegd en er effectief ongeveer 60.000 kindjes geboren worden. Ik weet niet of ik dat nu alleen vind , maar dat maakt mij wel een beetje 'kwaad'. Het is niet zo dat ik radicaal tegen abortus ben. Ik vind het zeker verantwoord in bepaalde gevallen, maar ik heb zo een vermoeden dat veel van die ongeboren kinderen vooral kinderen zijn die niet pasten in het leven van hun ouders om luxe zaken. Dat het even niet goed uitkwam ....
Van mij mogen ze de regels om abortus te laten doen zeker wat verstrengen. Hier wordt veel te licht over gegaan me dunkt.

Dag 48 kwam ten einde. Nog 17 eer de school weer herbegint.

Reacties

  1. Schrikbarende cijfers. Weet niet hoe het in Nederland is gesteld. Ik ben niet tegen abortus. Een vriendin van mij is door een verkrachting zwanger geraakt. Daarvan kan ik me goed voorstellen dat het moeilijk is het kindje te houden. Overige gevallen heb ik minder begrip voor. Dit komt natuurlijk ook doordat wij heel anders aankijken tegen een gezin dan veel anderen. Kindjes gaan hier voor alles.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wanneer het kindje niet levensvatbaar is of zwaar gehandicapt ter wereld zou komen of het leven van de moeder (en kind)in gevaar is tijdens de zwangerschap, verkrachting, ...Dat zijn dingen waarbij een abortus zeker mogelijk moet zijn.
      Maar ik hoor weleens 'andere' verhalen. Dat één erbij teveel is omdat te auto dan te klein is of het huis of omdat iemand net haar werk verloren is of men gaat uit elkaar of men wil toch eerst nog eens op wereldreis of er is twijfel of de papa wel de juiste man is, of de man/vrouw eigenlijk gewoon geen kind wil, ... Daar kan ik kwaad om worden...
      Dit is gewoon 'leven' en daar mag je niet 'GOD' over spelen. Het gaat hier om mensjes.

      Verwijderen
    2. Ben het helemaal met je eens. Gezondheidsaspecten had ik nog niet bij stil gestaan.
      Maar omdat het niet in het perfecte plaatje past....nee daar kan ik niet achter staan.

      Verwijderen
  2. Hoi sandra,

    Ben het helemaal met je eens,vraag me soms af wat is belangrijk in het leven?
    Warmte aandacht en liefde of nieuwe babykamer,een kind is blijer in misschien een tweedehands bedje maar onvoorwaardelijke liefde.voel me daar
    soms wel heel alleen in staan.
    Ik geniet van je mooie foto's van je kinderen.wat groeit Fee hard!

    Lieve groet,
    Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het 'plaatje' moet inderdaad perfect zijn voor velen. Zo hoor ik ook vaak. Ik wil graag twee kinderen: een jongen en een meisje: dat zou perfect zijn. Gelukkig dat we daar nog niet over kunnen beslissen. Het zou wat zijn !! Mij heeft het nooit wat uit gemaakt. Af en toe een lichte voorkeur, maar uiteindelijk maakte het mij geen bal uit.
      En men wil NU ook ALTIJD de kinderen ALLES kunnen geven. Dat hoor ik ook zo vaak. En als je vraagt wat ze bedoelen. Dan is het dat het kind de wereld moet kunnen zien (reizen), een computer, Ipad, Iphone , ...moet kunnen hebben en natuurlijk een eigen kamer. Een rijbewijs op 18 en een dikke spaarboek.
      Is dat het leven? Geven we daarom leven?
      Ik denk ook een beetje 'anders' en dat is niet altijd makkelijk in een gesprek met andersdenkenden.

      Liefs

      Sandra

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Hoe is 't?