Over luizen (deel 2), boeken en hoe de dagen geleefd worden.

Het zijn maar rare dagen en weken.
Ze gaan als een sneltrein voorbij. Ik kan niet goed volgen. Te traag ben ik.
Ik doe wat ik moet doen, maar meer niet. Er komt weinig uit mijn handen en ik heb een kort lontje gekregen. Gisteren kwamen er tranen aan te pas. Een zoontje die aan mijn boeken gezeten had, gestreken was die een kind uitgeladen had, pubers die na drie keer nog doen alsof ze me niet horen , een dochter die kritiek geeft, enzovoorts. Dat ging zo de hele zondag door. Leuk hoor. Familiedag ;-).  Dan ben ik om half tien maar in mijn bedje gekropen. Alleen slaap is dan oké.

Koken doe ik wel nog steeds met volle overgave.
Ik ben blij dat dat geen probleem is. Elke dag is er eten op tafel.
Vrijdagavond ging ik voor het eerst mijn pakket ophalen bij de voedselteams.
En ik was heel tevreden. Granaatappel bijvoorbeeld. Ons jongens eten dat supergraag, maar kopen doe ik dat niet, maar dat zat nu in het fruitpakket.

Ook was ik na vijf dagen bijna 2 kilo afgevallen, maar die heb ik er weer aan gegeten tijdens het afgelopen weekend met frietjes op vrijdagavond en een eetfestijn op zaterdag inclusief teveel wijn :-).

De extra hulp kwam en was zeer welkom. Vooral met A. was het een blij weerziens. Zij is me voor en na mijn bevalling ook komen helpen en nu zij weer komt kan ik rustiger de woensdag doorbrengen zonder het gevoel te hebben geleefd te worden. Ik ben er wel, maar zij neemt net dat extra uit mijn handen. Héél fijn.

Aan extra opruimen kwam ik nog niet toe.
Mijn was is nog steeds een berg.
We zijn nog steeds in gevecht met de luizen. Vrijdag kwam er een heel uitgebreide brief van 't school.

 

 Blijkbaar mogen kinderen met luizen nu ook niet meer zwemmen. Dat was het enige dat nieuw was op deze brieven voor mij. Al de rest ken ik helaas.
Ik kocht voor ongeveer 66 euro aan producten en hield me daar dan een deel van de zondag mee bezig. En volgens mij zijn ze vandaag op school gestart zonder één luis(je). Maar ik weet maar al te goed dat het goed kan zijn dat er vanavond ergens weer een exemplaar opduikt.

 

Volgend weekend wordt de hele handel opnieuw herhaald en als het dan nog niet geholpen heeft wat zal dan wel helpen?

 

De afgelopen week is het me wel gelukt om regelmatig te lezen in Schrijver van Karl Ove Knausgard en dat gaat heel vlotjes. Ik ben zwaar fan van deze man. Hij heeft bij mij dan ook een apart schapje.

En net als Joke ga ik hem waarschijnlijk herlezen nadat ik alle boeken achter de kiezen heb. Tussen de boeken door heb ik altijd wel een pauze nodig :-).

Ik kan niet goed omschrijven wat mij zo aantrekt in zijn boeken.

Niels en Thijs zijn zondag ook gestart met te zetelen in de kinderjury in ons dorp. Als mama vind ik dat ook altijd heel plezant om te doen, te lezen, erover te babbelen, ...

 

 

Verder ben ik niet de enige die heel erg moe is. Voor onze Mats mag het nu al vakantie zijn. Moest ik me zelf niet zo uitgeput voelen zou ik hem thuishouden en niet naar school laten gaan, maar ik ben blij met de rust (zoals nu).

Na school valt hij vaak al in slaap voor we thuis zijn.

De herfstvakantie zal dus welkom zijn, maar is toch nog een goede 14 dagen 'school' en voor mij is dit natuurlijk weer net iets minder rustig.

Voorlopig zijn er hier geen zieken en ik hoop dat het zo blijft want morgen wil ik echt wel naar de Spaanse les. Ik zal al wat in te halen hebben...

Nu ga ik nog een uur genieten van de complete rust en me met Knausgard op de bank nestelen.

 

Hasta la vista!