Jezelf zijn

Wat ik probeer is om me niet meer anders te kleden wanneer ik:

naar de bank, notaris, nagelstudio, kapper, ... enzovoorts op afspraak moet. Ik heb altijd de neiging om mij chiquer te kleden. Opgekleed.

Ik probeer nu meer om te gaan in de kledij die ik het liefste draag .

Dat lukte me deze week alvast in de bank. Op afspraak verscheen ik in de mij meest geliefde kledij. Het maakte geen verschil. Ik mocht mijn handtekening zetten :-). De bankier deed niet anders dan anders. Cijfers bleken toch belangrijker ;-).

Deze avond ga ik naar een receptie. Een vroege Nieuwjaarsreceptie van de Lets. Lets is natuurlijk wel een ietwat gemakkelijke 'groep' om dit te doen. Je bent wie je bent.
Dus ga ik echt in de kledij waarin ik mij compleet goed voel.

Mensen oordelen snel naar de kledij die iemand draagt. Dat merk ik zelfs in mijn eigen gezin.
Of je kan het zelf eens uittesten en een winkel of openbare plaats betreden in verschillende outfits.  Chique, alledaags, slonsig, kleurrijk of net het omgekeerde.

Vandaag wandelde ik in de oude stad en dan kom ik sowieso oude bekenden tegen en ik ben niet meer wie ik ooit was. Eén oud collega herkende mij zelfs totaal niet. Heel opmerkelijk. Aangezien wij ooit dikke vrienden waren. En er nooit een 'kink' in de kabel was. Ik zei wel 'goeiendag' !!
Ook gebeurde dit bij een oud gebuur. Zij was duidelijk verbaasd.

Zelf weet ik niet wat deze mensen dan  precies denken.
Alleen.
Dat alles verandert.
Voor mezelf vind ik het fijn dat ik meer de madam ben van op het Kerkplein, maar een gewone vrouw in een gewone kindvriendelijke straat in een gewoon rijhuis. Dat voelt veel beter.

En nu ga ik dus naar die receptie.
In mijn blauwe tuniek van gudrun sjoden met mijn blauwe kousen en mijn rode laarsjes.

Want  in smoelen trekken. Daar ben ik nooit goed in geweest.
Maar ik deed het ooit wel.
Het lukt me alleen steeds minder met de jaren. En ik wil het ook niet meer.