Zomaar wat liefs en waarom (af en toe)alleen zijn goed is voor een mens
Het ging er eigenlijk om dat we wat vaker liever voor elkaar zouden mogen zijn of dingen niet te persoonlijk moeten opvatten. En ook dat het fijn is om af en toe iemand gewoon een cadeautje te geven en blij te maken. Iemand die je kent, maar het kan ook gewoon 'een vreemde' zijn.
Dat leek me eigenlijk inderdaad heel fijn.
Zelf geef ik graag dingen aan mensen. Niet alleen een cadeautje, maar ook gewoon spullen. Ik geef weleens kledij en gerief weg en geniet daar mee van. Ik zou bijna alles zomaar weggeven wanneer ik het niet meer hoef. Soms tot ergernis van de man. Bij mij krijgen mensen ook wat van de prijs wanneer ik iets verkoop. Dan durf ik de man soms niet vertellen voor hoeveel het weggegaan is.
Maar ik wil nu vaker gewoon ook een cadeautje geven aan iemand. Een bloemetje, een koffie of een echt Kerstcadeautje of hartjes voor een kindje. Vandaag liep ik daar veel aan te denken hoe je dat dan precies doet zonder dat mensen denken dat je misschien bijbedoelingen hebt. Of er iets voor terug wilt.
Dat artikel inspireerde me en ik wil er echt iets mee doen want ik heb er dus ook soms last van. Een moeder aan school die nooit groet bijvoorbeeld. Ik weet dat ze misschien gewoon verlegen is, maar toch. Misschien moet ik gewoon zelf eens 'iets' geven. Tegelijk voelt dat zo raar. Alsof je aandacht koopt terwijl dat ook niet de bedoeling is.
Vandaag kocht ik voor mezelf een cadeautje. Meestal koop ik adventskalenders voor mijn kindjes met lekkers in. Door de jaren heen heb ik er veel versleten. Maar dit jaar viel ik voor iets totaal anders. Namelijk een adventskalender met beauty producten :-) om mezelf te verwennen.
Geven jullie weleens zomaar iets aan een vreemde?
Want binnen een familie en vrienden wordt er toch wel gegeven denk ik.
Verder was er ook nog een artikel over 'alleen zijn'.
Ik snak vaak naar alleen zijn hoe raar dat ook is om te zeggen met heel onze kroost.
Maar de periodes dat ze op school en opvang doorbrengen heb ik echt nodig om nadien tegen de drukte te kunnen.
Ik hou van alleen zijn en mijn eigen tijd indelen in die tijdspanne. Vaak ga ik alleen een koffie of een broodje eten. Moeite heb ik daar niet mee. Ik lees mijn krant of kijk wat rond. Fijn vind ik dat.
Al geniet ik even goed samen met de man of een vriendin of mijn mama.
Daarom ben ik ook blij dat ik niet werk. Ik vind dat pure luxe die alleen zijn tijd.
Wanneer ik lees wil ik ook het liefste alleen zijn of wanneer ik wandel.
Ik hou van stilte.
Houden jullie van alleen zijn?
Wat doen jullie dan het liefst?
Momenteel ben ik verder snipverkouden. Al een paar dagen. Het zuur is ook mijn deel ook wanneer ik niets eet.
De baby is heel aanwezig. Negeren is compleet uitgesloten. Het is een woelwater in mijn buik. Hij draait en keert voortdurend en schopt er op los. Ik denk dat hij nog steeds dwars ligt. En dat hij zo groot zal zijn als zijn broers en zussen.
Het bekken is erger dan ooit. Ik kan me nu pas voorstellen dat er vrouwen door in een rolstoel belanden of met krukken moeten lopen. Op sommige momenten gaat het bij mij ook niet meer. Het gaat nog net.
Maar er zijn ergere dingen dan dit en bij mij gaat dit voorbij. Dat weet ik ook.
In familie- en kennissenkring geef ik wel, maar niet aan onbekenden. Ik durf niet aan onbekenden cadeautjes te geven, ze moeten niet het idee krijgen dat ik ze bedelaars vind en daarom wat geef.
BeantwoordenVerwijderenIk heb weleens kortingsbonnen die ik zelf niet gebruik en die geef ik dan door. Die durf ik ook wel aan onbekenden aan te bieden met de vraag of hij/zij de bon wil hebben.
De laatste weken zijn wel erg pittig voor je. Sterkte ermee.
Hai, mooi geschreven.
BeantwoordenVerwijderenIk vind alleen zijn ook heel belangrijk, waardevol en voor mijzelf ook nodig om te kunnen blijven doorgaan. Ik heb ook de luxe om fijn thuis te kunnen zijn en dan idd bv even rustig een flow te lezen met een lekkere koffie erbij.
Sterkte laatste weken, goed hoe je het allemaal doet! Groet Anne
Sterkte, ik weet precies hoe je je voelt.
BeantwoordenVerwijderenmooie blog!ik geef ook graag.mensen die ik volg en als ik weet wat die sparen,kunnen onverwacht wat krijgen van me.vorige week kregen de buren met kinderen een "sintkaart" van me met de tekst op dat ik in het land ben en ze hun schoentje al eens kunnen zetten...sommige zijn ondertussen al 13jaar en vinden dit nog steeds leuk..en ik blijf dit doen.iemand een snapmail bezorgen doe ik ook wel.een adventskalender met beautyprodukten,waww nog nooit gehoord,van welk merk is dit?groot gelijk dat je uzelf daarmee verwend.mn dochter heeft zo 1 met elke dag een ander mueslie-granola(ontbijt).wat krijg je u deel:verkouden,hevige bekkenpijnen,zo goed je kan rusten,je krijgt een knuffel van hieruit debora
BeantwoordenVerwijderenAan onbekenden geef ik vooral een vrolijke lach of groet of helpende hand, geen matreriéle zaken.
BeantwoordenVerwijderenTijd voor mezelf...zo gek, ik had daar ook sterk behoefte aan maar nu ik 32 uur werk en dus helemaal geen tijd meer over heb, vind ik het niet meer erg. Misschien komt dat wel weer maar werken is kennelijk ook tijd voor mezelf.
Sterkte meid met de laatste, zware loodjes.
Er is in Amerika een manier om aan onbekenden cadeautjes te geven die niemand schoffeert en erg ingeburgerd is: pay it forward. Zoek maar eens op. Als je ergens een meeneem-koffie haalt, reken je die dubbel af en je zegt aan degene aan de kassa dat die dubbele is voor de volgende persoon, die moet dan zijn koffie niet betalen. Het wordt zelfs in de supermarkt gedaan bij boodschappen doen: je betaalt ook de boodschappen van de volgende.
BeantwoordenVerwijderenMaar eerlijk gezegd, ik durf het ook niet hoor, denk dat we hier nogal raar zouden bekeken worden als we zoiets zouden doen... Kan pas als heel veel mensen het doen, zodat er niet meer van opgegeken wordt...
Af en toe geef ik wel eens wat weg. We hadden heel veel bonen in de tuin dit jaar. Zus wat vriendin wat. Aan vreemden eigenlijk zelden. Verwen jezelf maar lekker. De laatste lootjes zijn zwaar.Sterkte.
BeantwoordenVerwijderen