Geen tandenfee voor Liesje
Het was best een vermoeiende dag, maar het was fijn dat de nieuwe hulp kwam. Ze deed een hoop en zal nu 1 keer om de 14 dagen een woensdagnamiddag komen poetsen. Alle kleine beetjes helpen nu.
Liesje haar eerst tand viel er uit gisterenmiddag. Trots was ze en als cadeautje kreeg ze van mijn een tandendoosje. Blij. Ja. Ze was heel blij. Tientallen keren open en dicht dat doosje en iedereen moest natuurlijk naar haar tand kijken. Een paar keer vroeg ik om het doosje nu toch maar weg te leggen en 1 keer moesten we de tand in de mat zoeken en vonden hem.
Gisteren was er nog geen nieuwe tand zichtbaar, maar deze ochtend wel al.
Voor ze de tand aan de tandenfee wou geven zou ze hem tonen aan de juf vandaag en zowat de hele ochtend liep ze met het doosje te schudden. De tand zat er nog in.
Tot...we in de auto zaten. De tand bleek er uit en ze had geen idee waar en wanneer. Groot verdriet en hete tranen. Geen juf die naar haar tand kon kijken en geen tand om aan de fee te geven. Wat een drama!
Het zal nu wachten worden op de volgende tand die uitvalt. De eerste tand is reeds 'verdwenen'. En ik zeg het ook een beetje triest, maar ik heb het haar echt een paar keer gezegd dat ze het doosje moest wegleggen want dat de tand misschien zou kwijt geraken. Maar luisteren? Natuurlijk niet.
Vandaag me al voorbereid op de borstvoeding. Nog een extra borstvoedingsbh gekocht. Ik wou een grijze of zwarte, maar die hadden ze niet meer in mijn maat dus het werd een rode. Dat heb ik wel meer....dat ik met iets anders dan naar huis ga, maar achteraf blijkt dat nog weleens een keer 'iets anders'. Rood dus! Ook compressen gekocht. Die koop ik altijd in de Hema.
Nadien doorgereden naar de kinesist. Nu helpt dat ongeveer 2 dagen. Dan lijd ik weer pijn. En omdat ik volgende week naar de tandarts moet kan ik volgende week pas donderdag gaan.
Ook bleken ons kinders vandaag van alles vergeten te zijn. Een boekentas, een turnzak en een voorbereiding van Frans. Pas kort na de middag ben ik alles gaan brengen.
Zo. En dan nu nog even wat papierwerk in orde maken.
spijtig dat Liesje haar tandje kwijt was..ik maakte daar vroeger van mn dochter een hangertje van(aan de wortelkant deed de juwelier een gouden hangertje voor aan ketting te hangen),mooie souvenier,draagt ze soms nog.
BeantwoordenVerwijderenals er kindjes op het werk kwamen met een tandje dat nog met een draadje vasthing vroeg ik :moet ik hem uittrekken...ooh wat heb ik in die 30jaar veel tandjes getrokken en wat waren ze fier als papa of mama kwamen om hun trofee te tonen!!
Mooi verhaal.
VerwijderenZaterdag viel mijn zoontje zijn eerste tandje uit en legde ik hem voorlopig op de kast naast het fornuis. Gisteren vond hij zijn tandendoosje terug die hij vorig schooljaar maakte. En toen viel mijn frank dat ik na het koken het kastje had afgewassen zonder erbij stil te staan dat het tandje daarop lag. Zijn eerste tandje ligt nu tussen de kruimels in de vuilniszak. Hier dus voorlopig ook nog geen tandenfee maar wel door mijn schuld.
BeantwoordenVerwijderenIk hoorde gisteren iets gelijkaardigs van een moeder. 't Kindje had de tand trots naast haar bord gelegd om later te tonen aan oma, maar het geraakte tussen het keukenafval en is nooit meer terug gevonden. Die tandjes zijn ook zo klein. Het tandje van Lies hebben we ook niet meer gevonden.
VerwijderenJammer voor Lies, ik heb ze jarenlang bewaard en toen de zoon getrouwd was heb ik ze hem meegegeven net als zijn 1e schoentje.
BeantwoordenVerwijderenAmai. Behalve van onze Thijs (nu acht)hebben wij geen enkele tand meer hier. Al de rest werd mooi bijgehouden tot ze verdwenen. Thijs heeft er nog twee in zijn doosje.
VerwijderenMijn dochter raakte haar eerste tandje ook kwijt. De rest heeft ze in een doosje bewaard. Tandenfee....dat vindt ze niks.
BeantwoordenVerwijderen