Over Pinkie, papjes, pubers

 Toen Pinkie me aangeboden werd voor een appel en een ei heb ik niet getwijfeld. Die roze hond zou meegaan naar huis en de naam Pinkie krijgen. Net als zowat alles hier in huis verplaatst hij zich regelmatig. Mijn liefde voor de kleur roos kwam er heel laat. Namelijk tijdens mijn zwangerschap van Liesje, nu al meer dan vier jaar geleden. Die kleur stond mij altijd tegen. Ondanks de drie meisjes voor haar kon ik het nooit echt vinden met die kleur. Voor haar had ik zelfs een dochter die haar slaapkamermuren in het roze wou. O Gruwel ! Maar wat ik als twintiger moeder echt niet wou hebben veranderde compleet in de dertiger jaren.

Tijdens mijn zwangerschap van Lies kwam er iets eigenaardigs mijn hoofd binnen geslopen. Vanzelf kocht ik roze dingen. Van lakentjes tot kleertjes tot knuffels. Het hield niet op en na haar geboorte kwam ik nog eens letterlijk op een echte roze wolk terecht die redelijk lang geduurd heeft en eigenlijk blijft duren. Ondertussen is roos wel heel erg aanwezig geworden in mijn interieur. Bij de kleertjes pak ik er nog steeds naar, maar toch al wat minder dan in het begin. En voor Fee pak ik er weer naar, maar ook minder dan bij Lies. Je kan gerust zeggen dat het nu bijna mijn lievelingskleur is geworden. En trouwens ook die van ons Liesje.

Ons Fee heeft haar eerste week groentjes eten achter de rug. Worteltjes, worteltjes met aardappel, rijst met wortel, ...De eerste dag ging er ongeveer 10-20 gram in. (de foto is letterlijk de allereerste 'hap': even wachten tot dat mondje echt open gaat dus! En ze bekijkt me met haar blauwe ogen zo van: 'Wat geef jij mij nu???), de dagen nadien ging dat naar 30-40 gram, naar 70 gram en de afgelopen twee dagen at ze ongeveer 100 gram groentjes. Dat gaat dus zoals het bij alle kinderen voor haar gegaan is. De groentenpap wordt nog steeds gecombineerd met borstvoeding. Ofwel ongeveer een uur ervoor ofwel ongeveer een uur nadien en ze drinkt dan nog steeds behoorlijk veel.
Nu gaan we een paar dagen enkel 100-130 gram geven om daarna wat meer te geven terug zodat er uiteindelijk één borstvoeding zal vervangen worden. Dat zal dus nog een volle week duren. Ze eet het ondertussen met veel smaak en haar luiers zijn er ook naar. En hm. Minder leuk. Meer was !

Verder was mijn woensdag ontzettend chaotisch. Moetens telefoontjes doen en een wel erg vervelende telefoon krijgen waardoor ik deze middag ook een uur zoet was met het afsteken van een uurdurende donderpreek, maar het hoort erbij.
Toen kwam het bij me op dat ik dat nu mis. Een blog over leven met pubers. Hoewel ik volledig begrijp dat daar amper over geschreven wordt zou het delen van ervaringen voor mij meer dan welkom zijn :-).

En verder veel rennen naar hobby en feestje en terug en tussendoor nog een gerecht op tafel goochelen.

Eerlijk waar. Ik zal blij zijn als deze dag weer tot een eind gekomen is. Ik ben echt moe. En ik heb het gevoel dat ik over sommige dingen niet genoeg controle heb of het niet rond krijg.
Maar we blijven roeien hé. Wat anders zit erop ;-).