De eerste schoentjes

Fee(tje) is nu vijftien maanden en stapt nog steeds niet. De meeste van onze kinderen waren laat met stappen dus dat is niet erg, maar omdat ze aan het handje stapt nu vond ik het wel tijd voor schoentjes. Haar eerste schoentjes dus. Deze ochtend gingen we die kopen.

Het was een volle ochtend met gemengde gevoelens.
Soms word ik ook boos van de gelatenheid van mensen wanneer ze zeggen: 'Ga jij de wereld verbeteren??' Nee, maar wel mijn eigen kleine wereld hoop ik.
Toch zijn er ook vele warme reacties van vrouwen die hetzelfde voelen als ik en zo graag willen helpen en iets doen, maar HOE dan?

Gisterenavond laat ben ik een paar keer op de kamer van de kleintjes geweest om mezelf te troosten.

Dat je kind veilig is in een warme omgeving is voor een ouder zo belangrijk.
Dat het naar school kan gaan, goed voedsel krijgt en veel kusjes op zijn bol.
Ik leef mee met al die ouders die hun kinderen dat niet meer kunnen geven en hoe wanhopig die mensen zich moeten voelen.
Deze ochtend zette ik de kleintjes af op hun school en ging daarna naar een andere middelbare school voor een 'goed' gesprek. Eén der zonen zijn schoolloopbaan ging niet altijd over rozen en daar proberen we opnieuw wat aan te doen. Zo is er hoop voor een verdere mooie toekomst. Als ouder moet je toch telkens opnieuw geloven dat het goed zal komen...

Nadien werden er dus schoentjes gekocht voor de kleinste prinses. Maatje 20. Oudste was mee en mensen beginnen ondertussen te denken dat zij de mama is (en ik de oma: hm). Generaties schuiven stilletjes op. Al ben ik natuurlijk de 'jonge' moeder van Fee ;-).
Nadien deden we wat postjes op de planning. Zoals een winterjas kopen, een schoolboek ophalen, onderbroeken voor de ene, kousen voor de andere kopen en ik kon het me ook niet laten om het laatste meubelstuk van Naessens te gaan bekijken :p.

Vandaag ging ik ook drie overbodige dingen wegdoen.
Dat werden drie paar schoenen. Twee paar van mij die ik amper drie keer gedragen heb in een tijd dat ik dat kleur nog mooi vond :-), maar die zo vreselijk knellen dat je er niet deftig mee kunt stappen en dus altijd mooi stonden te wezen op de kast, maar geen enkel nut hadden. Weg ermee! En dan nog een paar schoentjes van Liesje. Ondertussen heeft zij al een 26 en dat paartje dat weliswaar supermooi is nog steeds  en niet zoveel gedragen is  een 23. Ik dacht ze eerst te bewaren voor Fee, maar schoenen koop ik toch liever nieuw elke keer. 3 overbodige paar schoenen dus deed oudste naar de kringloopwinkel en zij deed er nog wat kleren van haarzelf bij.

Verder ga ik straks een stoofpotje maken.
Of eigenlijk een serieuze stoofpot.

Fijne dag nog.