Nele is 5 TIEN !

 Op school hadden ze een ballon aan haar boekentas gehangen en was er voor haar gezongen. Dat vond ze eigenlijk KEI gênant (maar waarschijnlijk stiekem toch ook leuk). Zelf bracht ze lekkers mee dat ze zelf mocht kiezen (deze vijftienjarige koos lolly's en marsreepjes). Thuis waren er nog cadeautjes en taart. Een gewone taart van bij de bakker. Aardbeientaart wou ze en wat gebakjes. En zo geschiede want op je verjaardag mag je dat kiezen.

 Vijftien jaar geleden werd ik dus zelf voor de vierde keer mama van een derde dochter. Ze had lang pikzwart haar. 't Was een mooi kindje die geboren werd na een heel snelle bevalling om half 1 's nachts. Ze woog 3,965 kg.

Zelf viert ze deze week haar verjaardag nog wat verder met enkele uitjes.
Een verjaardag zo midden in de week is ook wat chaotisch want het was gewoon school en hobby's en eten koken dus we aten laat taart (eigenlijk al bedtijd voor de kleintjes)omdat Tim er bij wou zijn.
Hierna hebben we nog één verjaardag (Liesje) en dan is het gedaan tot in februari met al de feestjes, de vlagjes, de ballonnen en de taartjes.

Verder ergerde ik me vandaag weer iets te erg. Wat wel een groter gevolg had. Ik zegde namelijk mijn peterschap bij een goed doel op nadat ik hun boekje ontving vandaag. Een druppel teveel in het boekje voor mij. Dat kon er echt niet meer bij. Ergernis alom.

Vandaag had ik weer enorm last van mijn hormonen. Ik kan mezelf dan amper horen of zien :-). En ik doe dingen die ik anders nooit doe zoals de grote jongens hun kamer beginnen opruimen omdat mij dat al zolang stoort dat ik er gek van lijk te worden.
Ik heb echt las van mezelf dan. Fysiek valt het gelukkig allemaal nog heel erg mee.
Ook tijdens mijn zwangerschap van Mats en Fee nam ik redelijk grote beslissingen. Bij Mats haalde ik ze van een school en bij Fee verhuisden we :-).

En verder raakte Thijs zijn agenda voor notenleer kwijt en het was pas les drie vandaag :-(.
En ook Lies vindt haar sjaal die ze vorige week voor het eerst droeg op school niet meer terug op school. Spoorloos. Eén keer heeft ze hem gedragen. Haar naam stond er nochtans op. Ik kan dat amper begrijpen. Van doosjes, speldjes, haarlintjes, enzovoorts kan ik het nog enigszins begrijpen. Zelfs van een handschoen.
Maar nadat de ook nieuwe jas van onze Thijs verdween vorig schooljaar in juni kan ik er niet echt mee lachen dat nu ook al de sjaal gewoon weg is. Het is toch niet de bedoeling dat we ons kinderen naar school sturen met kledij dat wel zoek mag raken...
De kinderen moesten het ontgelden want ook zij moeten natuurlijk leren zelf op hun spullen te letten.
Niels vergat dan weer zijn huiswerk op school vandaag.
Wat is dat toch met die kinders denk ik dan. Gelukkig 'vergeet' ik veel dingen niet. 

En zo komt het dat deze keer de kledij van de kinders niet mooi klaarligt voor de volgende dag. En dat ik echt een rothumeur heb.
En de baby als gek aan het shotten is in mijn buik. En ik baal van alle taart die ik gegeten heb.

Het is maar 1 dagje vandaag. Morgen gaat het natuurlijk allemaal weer lekker vlotjes. Dan doen we weer à volonté de was en ligt het huis weer spic en span (of toch een beetje), zijn de kinderen niet zo druk als vandaag en vergeet niemand iets. En zelf hou ik me natuurlijk aan mijn eetschema :p.

En ik ben blij met mijn vijftienjarige die een schone jonge dame aan het worden is. Wat koppig af en toe, maar vaak ook erg, erg lief. En verstandig. Dat ook!

Ik kruip er vandaag snel in.

Reacties

  1. Proficiat! Mooie leeftijd. Vervelend dat een ander niet van je spullen kan afblijven. Hopelijk komt de sjaal nog terug.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoop echt dat de sjaal nog ergens ligt. Ik wil hem heel graag terug.

      Verwijderen
  2. Gefeliciteerd met je mooie meidje! Hier verjaarde onze negende vandaag, hij werd negen! En wees een beetje lief voor jezelf joh, het valt niet mee zwanger zijn met een huis vol kinders met al hun wensen, vragen, probleempjes en buien. Ik vind dat ik als ervaringsdeskundige (oké, niet zoveel ervaring als jij, maar toch...) best mag zeggen dat je mild voor jezelf moet zijn en een taartje op zijn tijd past daarbij. En de frustratie over kwijtgeraakte en kapotte spullen...oh wat een herkenning!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ook gefeliciteerd Astrid met je negenjarige. Wat worden ze groot dan hé.
      Ik probeer te relativeren dat het maar spullen zijn, maar het kost telkens wel weer geld want kinderen hebben bijvoorbeeld een sjaal en muts nodig in de herfst/winter. Dus je moet het opnieuw kopen. Voor hen lijkt het precies of je zoiets maar eventjes met de kaart koopt, maar er moet wel voor gewerkt worden. De oudsten die werken begrijpen dit ondertussen wel. Maar de kleintjes...tja. Er is nog veel werk eer ze groot zijn ;-).
      En wat het zwanger zijn betreft. Ik vind nieuw leven heel bijzonder, uniek, een wonder, ...maar ik denk dat 41 inderdaad de goede leeftijd is om te stoppen met zwanger zijn :-). Ik ben nu meer aan het aftellen dan anders, maar gelukkig gaat het wel erg snel.

      Verwijderen
    2. Ik snap je helemaal, ze kunnen zo makkelijk zijn met spullen. En wat je zegt; als ze eenmaal zelf een baantje hebben worden ze zich er wel meer van bewust. Ik was ook 41 toen ik zwanger was van onze jongste, hij werd een week voor mijn 42e verjaardag geboren. Het was inderdaad vaak zwaar en dat was vast een combi van leeftijd en groot gezin.

      Verwijderen
  3. Ocharme jij. Morgen inderdaad een nieuwe dag. Hier koop ik al twee weekends na elkaar een nieuwe lading koeken- en fruitdoosjes. Zoon vanmorgen met twee nieuwe vertrokken. Resultaat vanavond eentje gebroken en het andere laten liggen op het voetbalveld vanmiddag. Het kost maar een paar euro's maar ik moet er ook voor werken. Ik wil dat ze zorg dragen voor spullen.
    Kinderen in de auto gezwierd, in een colere naar dat voetbalveld gereden. 'Ga het maar halen'
    Het lag er nog! Maar nu heeft de zoon eigenlijk geen 'lesje' geleerd.
    Ah ja, het is maar een potje zeker, ik kan er nu al weer (een beetje) mee lachen.
    Duurdere spullen zijn natuurlijk niet zo fijn. Dat vergeet je niet op een paar uur tijd.
    Zo ooit een nieuwe pull van de zoon kwijtgeraakt. Identiek dezelfde pull bleef maar hangen bij de verloren voorwerpen, maat kleiner en al goed gewassen. Die nieuwe kraaknette pull met een maatje groter van ons keerde niet meer terug. 😉
    Nog veel goede moed met je zwangerschap. Je komt er wel.
    Ik was trouwens gisteren, zelfs zonder zwanger te zijn, ongenietbaar en slecht gezind, door een moeilijke ochtend met de kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nog een tip voor de doosjes. Met alcoholstift de naam opschrijven :-). Ik doe dat zelf niet, maar ga dit vanaf dit jaar wel doen. Het is niet zo leuk als de plakkertjes, maar een ander is er niets mee. Bij een sjaal en jas wordt gewoon het label eruit geknipt waarschijnlijk.

      Alle mama's maken die 'lastige' dagen mee. Daar ben ik zeker van. Zwanger of niet.

      Verwijderen
    2. Alcoholstift was je er zo af met een beetje dreft en een schuursponsje. Nam in het doosje krassen. Ok, het doosje is 'beschadigd' maar een ander is er niks mee;)

      Verwijderen
    3. Zou men echt zoveel moeite doen ;-). Ik niet alleszins. Maar alé. Dus ook geen stift gebruiken.

      Verwijderen
  4. Sandraatje sandraatje sandraatje toch:). Adem in, adem uit en geniet van elke dag. Pluk de dag! Dat is toch jouw lijfspreuk he. Wel, denk er op zo'n rotdag ook aan:D. Zegt de moeder die zich in niet zwangere toestand kan doodergeren... Gefeliciteerd aan Nele! En ga alsjeblief niet verhuizen en de kindjes zitten goed op school *proest*. Ik vind het grappig omdat ik heel veel van mezelf in jou schrijfsels herken hoewel we compleet verschillende vrouwen zijn :D

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi. Gelukkig ben ik nog altijd overtuigd van het feit dat we in een zalige straat en buurt wonen nu en de kindjes naar een toffe school gaan die me ligt. Tot daar: de grootse veranderingen. Deze keer heb ik het vooral gemunt op de kinderkamers ;-). Onschuldig haha.
      Enne...ik plus nog altijd de dag zonder veel vooruitzien enzo. Vandaag gaat trouwens weer een pak beter.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)