Stoppen met shoppen en back to work?

Ik heb besloten om in januari niets meer te kopen. Niet voor mezelf en niet voor de kinderen. Dus. Geen schoenen, kledij, meubels, decoratie, ...
Alleen nog voeding (natuurlijk)en kuis-en wasgerief en misschien een enkel boek hier en daar want van een verslaving geraak je niet zo op 1-2-3 verlost.
Morgen komen ze nog iets leveren dat ik twee maanden geleden besteld en betaald heb en die weegschaal ga ik ook nog kopen, maar al de rest moet wachten.

In december heb ik ontzettend veel gekocht.
Ik begon me te generen wanneer de pakjesman weeral aanbelde :-).
Die riep al van voor ik in de hal verscheen. Sandra!!Een pakje!!!
En op een gegeven moment vroeg ik me af. Was dit nu echt nodig? Tja. Op die moment vond ik van wel. Er waren dingen die nodig waren, maar af en toe kocht ik vooral teveel extra...als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik heb ook veel behangpapier gekocht en er is veel behangen natuurlijk. De WC werd gerenoveerd.
Vooral online kocht ik veel. En veel cadeautjes. Maar ook meubels en decoratie. En kinderkledij. Dat ook. Maar bij dat nodige kleedje kocht ik dan wel nog een paar extra kousjes en een giletje voor als 't wat kouder zou zijn.

En ik merkte gek genoeg dat ik vooral ging kopen wanneer ik me nog al alleen voelde. Ja. Zielig klinkt dat hé, maar man werkte zoveel avonden heel laat dat ik een verzetje zocht. En in plaats van mijn leesboek te nemen ging ik surfen op het internet. En ik kocht dan dingen.
Want weggaan 's avonds om eens iets te gaan doen dat ging niet.

Ondertussen heb ik door dat het niet klopt en laat ik de PC weer links liggen 's avonds en kruip mijn zetel in met mijn boek. Véél goedkoper moet ik zeggen ;-).
En het helpt wel dat de man de afgelopen weken iets vroeger thuis was.
Ik zocht trouwens ook eventjes naar 'echt' werk. Ook iets dat ingegeven was door angst en twijfel besef ik nu. Een mens gaat dan anders denken. Zo dacht ik dat het misschien weleens zou kunnen dat de man er morgen niet meer was en ik wist niet wat ik dan wel doen moest. En in paniek schreef ik een hele hoop sollicitatiebrieven, maar ondertussen heb ik weer het licht gezien en zit ik lekker weer huisvrouw te wezen. Met volle overtuiging trouwens. Ik besef nu gelukkig weer dat thuis zijn is wat ik echt wil en dat ik er meestal heel veel van geniet.
 Het was een beetje een mindere periode van mij.
Ik heb nu die angst en twijfel niet meer en maar goed ook. Ik kijk er nu weer anders tegenaan (je kan de toekomst niet beïnvloeden dus maar beter gewoon aanvaarden), maar efkens was het 'lastig'. Ook voor de man trouwens die niet goed begreep waar ik nu weer mee afkwam.
We hebben dan voor een afspraak gezorgd en zo was ik gerust.
Wat ook hielp was een zeer lange mail die ik kreeg van een lezer van mijn blog. Ze had zo een goede kijk op de zaken en eigenlijk kwam het ook deels door haar dat ik er weer met andere ogen allemaal tegenaan keek. Zo zie je maar dat bloggen toch voor iets goed is.

Als het goed meevalt deze maand met niets kopen ga ik februari ook nog niets kopen, maar in maart komt de lente er aan en dan zal het tijd worden voor nieuwe schoenen vrees ik en misschien hier en daar al iets lenterigs.

Ik heb hier ook nogal wat spullen in huis die weg mogen.

Zo heb ik een Ikea kinderstoel (kleur wit)die op een ander kindje wacht.

En ik doe mijn mamafiets weg. Een beetje zoals deze op de foto, maar meer versleten :-).
Geïnteresseerden?

En voor ik iets koop wil ik weer De vragen stellen.
Heb ik dit nodig?
Waarom wil ik dit kopen?
Wil ik dit tweedehands kopen of liever nieuw?
Zou ik het misschien kunnen lenen van iemand of niet?

Ik ga dat allemaal proberen dus.
Te beginnen met deze shopvrije maand.