Een nieuwe liefde (graphic novels)



Het is de schuld van
Kathleen
die mijn nieuwsgierigheid naar graphic novels aanwakkerde. Tot dan dacht ik dat het strips waren en ik lees wel af en toe eens een strip (Thorgal bijvoorbeeld), maar haar enthousiasme voor graphic novels was zo groot dat ik naar de bib ging in de nieuwe stad en me lid maakte.En daar bovenstaande drie graphic novels meenam.
 En las ze allen in een wip uit. En ik vond ze alle drie goed. Wat een meevaller. Ja. Dat smaakt naar meer, veel meer.
Niet alleen wordt de leeshonger bevredigd, maar het zijn ook mooie prenten/plaatjes/tekeningen. Soms zat ik gewoon te staren en nog te staren...
Na de Japanse boekjes werd hier een nieuwe liefde geboren.


 Vorige week sloeg ziekte dan toch toe in ons huis. Twee grote kinderen werden ziek en moesten thuis blijven de hele week. Daardoor zaten de virussen en microben in ons huis. En vrijdag was het ons Liesje die thuis moest blijven.
Ergens hoop ik dat ze dit weekend allemaal ziek worden en niet volgend weekend wanneer wij vertrekken naar Parijs. Het zou mij erg spijten, maar ik hoop natuurlijk dat ze gewoon NIET ziek worden.
 We blijven dus positief. Met Liesje gaat het goed. Ze zit nu lekker een film te kijken, maar nu is ook onze kleine Fee ziek voor de eerste keer in haar leventje. Dat kon niet uitblijven. Fee is verkouden met tranende oogjes en snottebellen. De schat zat er hier natuurlijk voortdurend tussen de snuiters en dus ik hou haar lekker dicht bij me en hopelijk is ze er snel bovenop.
Hopelijk zijn de jongens sterk genoeg :-).
 
Fijn weekend!


Reacties

  1. Jo en joh7 februari 2015 om 13:39

    Veel gezondheid toegewenst. Ik hoor trouwens dat er veel ziek zijn. Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gewoon Greet7 februari 2015 om 14:59

    Er zijn heel veel zieken de laatste dagen! Hopelijk blijft de rest van jullie gezinnetje gespaard en kunnen jullie genieten van het tripje naar Parijs!
    Ik duim alvast mee!
    liefs en een rustig weekend toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. AppelFien7 februari 2015 om 17:36

    Oh, Fee... :( Maar als het echt de eerste keer is, dan is dat toch heel flink hoor! Bij mij hadden ze op die leeftijd al een hele geschiedenis aan vallingen en verkoudheden. En de rest, tja, da's Murphy zijn fout: als ze ziek kùnnen worden op een ongelegen weekend, zùllen ze ziek worden dat ongelegen weekend. Hier vertrekt de zoon volgende week op skireis, en de dochter is ziek. Ik hou ook mijn hart vast...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sabrina7 februari 2015 om 17:40

    Hier is het al van midden december. Vooral onze jongste ukkepuk. Verkouden, oorontsteking, hoge koorts, ..... Heb vorige week nog gezegd de ziektekiemen mogen hun koffers gaan pakken. Zelf heb ik ook al 2 keer gehad op 1,5 maand.
    Beterschap voor de zieken

    BeantwoordenVerwijderen
  5. debora7 februari 2015 om 20:31

    die grafic novels ken ik ook nog niet.hopelijk is iedereen snel hersteld dat je kan genieten van Parijs.groeten van een hoestende,proestende debora

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kathleen9 februari 2015 om 09:38

    Haha! Yup. Guilty. :D
    Maar echt, graphic novels, ik blijf ze helemaal geweldig vinden. Ik begin steeds meer en meer een voorkeur te krijgen voor memoires in de vorm van graphic novels zoals Maus of Persepolis, allebei dikke aanraders.
    En beterschap daarginds voor de ziekjes.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Toen werd ik 40 !!

Afbeelding
+     Oké. Er is niets aan als ik eerlijk mag zijn. 30 was mijn meest vreselijke verjaardag (doordat ik toen in Turkije was en dat viel me niet mee) en dat had niets te maken met de leeftijd, maar 40 worden werd de tweede vreselijkste verjaardag in mijn bestaan (niet om het cijfer, maar door de loop van omstandigheden) . Is dat genoeg? Of willen jullie meer weten? Oké! Kort dan. Er werd niet gezongen en er was ook geen taart. En er waren bitter weinig cadeautjes (2), kaartjes (4) en sms'n (2). Verder werkte onze man gewoon de hele dag zoals altijd en ik was grotendeels alleen, maar ik las wel veel (positief hé. Op zaterdag had ik de weekendkranten achter de kiezen waaronder vooral het artikel van Joost Zwagerman mij in de hersenen bleef spoken). Zeeland. Ja. Ik wou naar Zeeland, maar dat zag mijn man niet zitten dus werd het Bornem. Mooi Bornem. Jawel. Maar niet wat ik al maanden in gedachten had. Een mens moet leren minder verwachtingen te hebben zeker.
Meer lezen

Vic, Bent of toch Leo en tip qua zwangerschapskledij.

Afbeelding
Eerst en vooral heel veel dank voor alle verjaardagswensen. Een mens groeit ook van complimenten heb ik ondervonden. De afgelopen dagen liep ik dan ook al glunderend rond. Sinds gisteren is het weer de gewone gang van zaken en ook gisteren was eigenlijk veel te vol met van alles. Maar ik ontmoet alleen maar fijne mensen dus ik geniet. Een naam kiezen voor je kind vind ik redelijk moeilijk. Zeker wanneer je al kinderen hebt. Wanneer je eerst kind Wolf heet bijvoorbeeld kan je volgende kind onmogelijk een Victor zijn of als je dochtertje Bloem heet kan je nadien het zusje toch geen Marie laten zijn... Namen die bij elkaar passen is moeilijk. Mijn smaak veranderde op dit vlak ook met de jaren en  ik moest vele namen schrappen daardoor. Ook heeft mijn tweede man een erg lange familienaam dus ik heb de voornamen daar kort gehouden. Niels, Thijs, Lies, Mats en Fee. Korte namen dus. Nu wil ik dus weer een korte naam. Dan is er nog de populariteit van een naam. De namen van ons kind
Meer lezen

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Afbeelding
Op zaterdag kreeg de tweede jongste zoon Mats nieuwe schoenen en daar maakte ik een uitje van met hem alleen op pad. Want kinderen in een groot gezin moeten heel vaak de aandacht delen. En dus maakte we een wandeling langs de witte paashaas aan de kapel en gingen na het schoenen kopen een taartje eten. Helaas at ie er maar twee happen van en mocht ik de caloriebom verder opeten.  De koffie caramel was ook heerlijk. De paashaas overleefde de nacht niet. Vandalen sloegen hem ondertussen aan diggelen :-(. Op zondag gingen we ontbijten op 't school waar de man plots opperde dat hij best wat meer dingen voor 't school wou doen. Iets wat ik zelf ook wel wou doen. Vrijdag ga ik eten met onder andere iemand uit de ouderraad dus ik ga mijn licht eens opsteken. School vinden we heel belangrijk en met vijf kinderen daar op school willen we iets betekenen voor de school ook. Al doe ik dat ook wel al een beetje. Ook vandaag ben ik RIJ ouder. Deze keer voor de klas van Lies. O
Meer lezen