Zonnepanelen (gedoe)en het overheerlijke moederschap (niet altijd dus!)

Ondanks het feit dat wij zonnepanelen hebben moeten we toch elke maand 94,73 euro betalen aan onze leverancier. Ooit was het 0 euro ! En vorig jaar trokken we ook een deel van onze centen terug nadat we ze eerst betaald hadden gedurende een jaar.
De nieuwe afrekening kwam als volgt.

47,67 euro voor Elektriciteit hernieuwbare energie voor elke maand
38,73 euro Prosumententarief (taks door regering)
8,33 euro voor bijdrage aan het Energiefonds

Vandaag gaf ik onze meterstanden opnieuw door. Er werd een afwijkende meterstand geconstateerd door de zonnepanelen. Overdag is de meter terug gedraaid.
Ik ben nu erg benieuwd wat onze nieuwe afrekening gaat staan. Alleszins. Ondanks de zonnepanelen is elektriciteit niet meer gratis.
Het blijft weinig voor wat we ervoor in de plaats krijgen natuurlijk. Licht en energie.
Maar toch...

Nadien wou ik ook nog de meterstand van de zonnepanelen doorgeven bij de VREG, maar blijkbaar kan dit niet meer sinds 10 oktober (drie dagen terug). Daar zijn we op geen enkele manier van verwittigd ! Ik heb het zelf op de website moeten uitpluizen. Vanaf 14 november (!)zal onze eigen netbeheerder laten weten hoe dit in de toekomst kan.
Ondertussen moeten we dus minstens een maand langer wachten op de 250 euro die we voor het certificaat uitbetaald krijgen of misschien wel langer als het niet meteen in orde geraakt.
Want in het verleden is dit al de derde keer dat er veranderingen zijn waardoor het verkrijgen van de certificaten bemoeilijkt wordt.
Ik hoop dat het via de netbeheerder vlotter gaat gaan. Wie weet verrekenen zij het meteen in hun factuur.

Verder is de man wat ziekjes waardoor hij het deze ochtend rustig aan deed en we konden gaan lunchen. Nu is hij weer gaan werken.
Wou ik gisteren verdwijnen uit mijn gezin omdat er OMG zoveel herrie was thuis de godganse dag en ik nergens een rustmomentje vond. De kleinen en de groten hebben mij bijna een inzinking bezorgd :-). Eén van de tientallen voorbeeldjes:

-Kleintjes die lekker keelpastilles zaten te eten. Gevonden in den bureau. En die dan uit Fee haar mondje pulken.
-Of de vitaminen bovenaan in de kast gevonden hadden en vonden dat één vitamine per dag niet genoeg was.
-Fee afkuisen en 10 minuten laten opmerken dat ze wéér vol tomatensaus hangt en ondertussen de nieuwste dierenkop in haar handen heeft (die nog omhoog gehangen moet worden en in veiligheid OP de grote tafel lag, maar in duistere omstandigheden VAN de tafel is geraakt)
-tieners aan wie je niet 1,2 of 3 keer iets moet vragen, maar 20 keer en de godganse dag spoorloos naar boven of elders verdwijnen zodat ik tijdens het koken zelf scharen uit handen moet vissen of kinders van kasten plukken.
-Kinderen die even buiten spelen, maar dan alle deuren EN de garagepoort laten open staan zodat het frisjes wordt in de keuken.
-Enz, enz., enz, ....

Mijn keel was schor want ik kon amper rustig blijven en moest vaak de herrie overstemmen. Achteraf voelde ik me natuurlijk weer schuldig omdat ik niet de ZEN moeder geweest was die 100keer tot 10 had geteld, maar tja. Het is zo!
 Ik ben blij dat ik vandaag even kan opladen...En iets teveel koekjes eet...

Gelukkig komt morgen onze hulp in huis.
En is het nu overdag gewoon stil.
Ik zie ze heel graag, maar soms zie ik op tegen de periode na school wanneer alles tegelijk dient te gebeuren. Huiswerk, koken, eten, hobby's, ...
Soms gaat het vlotjes, maar soms wou ik dat iemand het even kon overnemen.
Dan kan ik die ene ruzie erbij echt niet hebben of dat ene botte antwoord.
 
Even overwoog ik vandaag om de jongens een paar dagen op griezelkamp te laten gaan tijdens de herfstvakantie, maar ik heb ze al een rommelmarkt beloofd in die periode. Had ik nog maar niets gezegd daarover. Toch even polsen vanavond of ze niet liever op kamp gaan voor een dag of vijf :-).
 
Ik ga nu even uitblazen in mijn zetel.
 
 

Reacties

  1. Reacties
    1. Je mag gerust zijn...later bedenk ik vast: hoe heb ik het gedaan?

      Verwijderen
  2. Oei, oei, blijf kalm al is het vast moeilijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben al een redelijk kalm persoon. Dat zit wel goed.

      Verwijderen
  3. En je dan schuldig voelen en niet durven klagen want: jij wilde toch zo nodig een groot gezin....Mopper maar lekker van je af hier. Een nadeel van een groot gezin is dat er altijd heel veel interactie is en dat kan heel positief zijn maar ook juist niet. En jouw reactie naar één kind toe werkt dan ook door naar de anderen, direct of indirect. En het idee om ze allemaal op kamp te sturen in de vakantie ken ik;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die reactie is er wel eens geweest dat vrouwen met een groot gezin niet zouden mogen klagen (want ze hebben het zelf gewild) en die met een klein gezin wel. Het is een keuze ja en veel kindjes geven (misschien)meer kans op herrie en drukte, maar iedereen wil zijn kinderen weleens achter het behang plakken of het huis uitvluchten (wat dan niet kan). Er zullen er maar 2 op kamp gaan en ik heb ze zelf laten kiezen. Ze hoefden niet.
      Vaak krijg ik ook de reactie: 'Een groot gezin. O. Dat is toch keigezellig. ' Mijn reactie is dan meestal: 'Wel. Niet altijd eerlijk gezegd!'
      Ik ben redelijk eerlijk in hoe het er bij ons aan toegaat. Soms is het superleuk zo een groot gezin, soms niet. Zoals in elk gezin.
      Wat ik soms mis is rust :-). Een dag met de kinderen van 5 uur 's ochtends tot pakweg 10 uur 's avonds zonder een kwartier 'eigen tijd' is lastig.

      Verwijderen
    2. ik weet het....er lopen er hier ook 8 rond (en één op kamers). Daarom herken ik ook zo wat je zegt. Het is mij één keer gezegd: jij wilt een groot gezin, dan moet je niet zeuren(hoogzwanger van nr 9 en net verhuisd en dan zeggen dat het vermoeiend is en dat de kids druk zijn.... Hier hoor ik vaker: wat druk zal dat zij, ik red het met twee al nauwelijks. dsan zeg ik maar dat 9 niet vier en een half keer zoveel is als 2.

      Verwijderen
  4. Pfff, ja er zijn van die dagen. Hopelijk vandaag wat beter.Helena

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oei t komt vast door het weer ofzo, hier waren ze ook zo enorm druk en vervelend, en de vriendjes evenzo, ik had spijt van de speelafspraakjes en dat gebeurt me niet echt vaak....k was er knorrig van:-( ook niet goed....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)