's Ochtends werd ik wakker met een hoofd vol wolken

Ik voel me zo een beetje zoals de dag eruit zag vandaag.
Donker, grijs, geen zon, wolken, weinig licht, ...
Gelukkig kunnen we binnen de lichten aansteken zonder schuldgevoel (en 's avonds de gordijnen dicht trekken) want het is den tijd van het jaar en kaarsjes en lichtjes laten branden.
Mijn hoofd zit vol met wolken door mijn verkoudheid. En ach. Het is maar weer een verkoudheid.

Sinds kort heb ik  een roze Neon licht in mijn keuken. Ik ben altijd al dol geweest op Neon licht. In mijn eerste huis had ik zelfs een complete inham in de muur met roos neonlicht in mijn slaapkamer. Ik was dus al fan voor het mode werd. Tim vond dat altijd wel grappig en zo jammer dat het in de huizen nadien niet meer was. Nu doe ik het met dit roze hart in de keuken en op mijn slaapkamer heb ik nu een geel Neonlicht (LOVE)dat dienst doet als nachtlampje. Zoveel fijner dan het gewone licht.

 Ik ben dus weer eens snipverkouden. En dat is ook alweer iets dat niet al te vaak gebeurd, maar ik denk dat mijn weerstand momenteel een beetje minder is en dat onze baby echt het beste van mijn lijf neemt (en gelijk heeft ie).
Maar ik ben verkouden en moe dus. Ja. Ik zou de hele dag wel willen slapen al lukt het zelfs nog niet voor vijf minuten op een gewone zaterdag.
De dag sleept zich voort en ik ook.
Toch gebeuren er ook fijne dingen. Een vriendin komt op bezoek en brengt onder andere een grote poster mee die meteen een plaatsje krijgt. En nog andere leuke spulletjes. Ik kocht ze wel zelf, maar zij is ze allemaal gaan ophalen. Alles tweedehands.
De jongens spelen met oude lego. Ik rommel de dag door en steek af en toe noodgedwongen een was in. Ga naar de zwemlessen, tekenlessen en op bezoek bij mijn ouders en hoor dat het met oma ook helemaal niet zo goed gaat. Ik koop de madame Zsazsa kalender en lees dan dat één van mijn favoriete cartoonisten is overleden.  De grootste dochter kookt.
 
Nadeel van niet zoveel meer zelf te kunnen doen (zelfs de mand was moet voor me gedragen worden: ojee!) en je wat slapjes en ziekjes te voelen (maar ik mag niet klagen want zo erg is zo'n verkoudheidje nu ook weer niet) is dat je teveel op het internet zit (soms) en geen zin hebt om te lezen. Dan kom je wel teveel mooie dingen tegen. Vooral Pinterest is mijn favoriete tijdverdrijf :-). Is deze Mozes draagmand niet ongelooflijk mooi? Zou ons zoontje daar nu niet prachtig in liggen te dutten naast mij bij de bureau of in de zetel of ...? Mooi, mooi.
Ondertussen maken de kindjes bij momenten een hoop herrie, maar goed voor hen is dat ik momenteel niet de energie of de stem heb om ze tot de orde te roepen. De grote jongens lukt het nog om mooi te spelen vandaag , maar zodra de vierjarige zich ergens mee gaat moeien gaan de decibels omhoog. De jongste vindt het nog altijd heel plezant om heel het poppenhuis van meubels te ontdoen en de popjes te verstoppen.
 
Straks toch maar lekker voor de stoof gaan zitten met een boekje. Baby schopt heel actief in mijn buik en ik heb veel harde buiken (wat bij mij totaal niets wil zeggen: ik kan dit wekenlang hebben).
De Kerstboom is half af, maar toch mooi. Of de rest er van gaat komen weet ik niet. Het huis (en niet alleen het huis ;-)) lijkt zo vol met van alles vandaag.
 
Hebben jullie ook vandaag meer lichtjes aangestoken?

Reacties

  1. Het was er het weer voor he Sandra, extra lichtjes aan steken. Wij hebben de boom al gezet. Erg vroeg voor mijn doen. Maar ik had er zin in. Staat zo gezellig. Lastig, die harde buiken. Ik kon het ook altijd al weken tevoren
    hebben. Zet hem op, de laatste loodjes ♡

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een romantisch licht! Verkoudheid gaat gelukkig weer over. Ja wat een mooie draagmand. Kinderen maken nou eenmaal herrie. Maar soms kan het net teveel zijn.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)