Het vreselijke moeder(ouder)schap :-)

Toen ik op een andere blog deze hilarische foto's tegenkwam moest ik toch serieus glimlachen.

Want mijn ochtend was weer redelijk chaotisch weliswaar maar met twee kinderen deze keer. Opstaan, snel aankleden, eten, tanden poetsen en dan om 7 uur in de auto richting UZ gent (tandarts)met Niels en Fee om daar om tien voor 8 toe te komen na een ongeval onderweg (drie auto's op elkaar wat Niels de reactie ontlokte: 'zoiets wil ik nooit meer zien!, maar helaas lukt het niet altijd onze kinderen af te schermen van zoiets)en op de parking snel de kinderwagen in elkaar zetten en vlug, vlug naar het onthaal.
Bezweet met Fee in de kinderwagen dan bij de tandarts waar ik op mijn donder kreeg en me de meest onverantwoorde moeder voelde van de hele wereld want dat gebit van onze zoon is echt een ramp en hij moet weer onder de narcose (in mei) omdat hij echt niets laat doen bij de tandarts. Zelfs een foto trekken is bijna niet te doen en tanden poetsen lukt ook nooit goed (zoals ik al eerder vertelde), maar de tandarts zegt dat het ook aan ongezonde voeding zou moeten liggen. En dat stak toch want ik hecht veel belang aan voeding en voornamelijk aan gezonde voeding en ik laat zeker en vast steken vallen maar ik ben niet diegene die hier de snoep koopt of suikerdingen (behalve chocolade dan)in huis haalt en ik hamer elke avond op dat tandenpoetsen.

(Foto van Danielle Guenther)

Toch zie ik maar één oplossing voor de toekomst.
Alles wat te suikerrijk is moet gebannen worden in dit huis dus ook nooit meer appelsap of appelsiensap.
En nooit geen snoep meer in huis. Ik heb het ermee gehad. Gisterenavond zat ons Lies rond te snuffelen op één der groteren haar kamer omdat ze weet dat die daar ergens snoep heeft. Wat heeft dat tanden poetsen dan voor zin!!
En het tanden poetsen ga alleen IK nog doen bij de kinderen. Ik laat het niet meer over aan een ouder kind. Het wordt niet gedaan zoals het moet.
En we poetsen beneden in de keuken in de toekomst zodat ik geen tien keer naar boven moet om te gaan poetsen. (en zo blijft de lavabo in de kinderbadkamer misschien eens proper).
Ik voel mij redelijk schuldig omdat ik bij de jongere kinderen zekers op dit vlak een steek heb laten vallen. Er volgen trouwens de komende maanden nog veel tandartsbezoeken.

Ja. En dus na de tandarts snelde ik weer naar huis want ik verwacht dus een levering, maar onderweg moest Fee nog even aan de borst :-).

Ach. Ik troost me maar dat er waarschijnlijk nog veel ergere gevallen zijn wat betreft die tanden. Ik kan dat amper geloven als ik naar mezelf kijk en hoe ik omga met snoepgoed en tanden poesten. 

Mijn stukje 'tijd voor mezelf' ging gisterenavond ook niet over rozen.

Nadat de kleintjes in bed lagen wou ik me nestelen in mijn hoekje in de zetel ,maar de oudere kinderen hadden mijn plekje ingepalmd in die tijdspanne en zaten naar 'brol' te kijken op TV. Mijn gezeur mocht niet baten en ik had gewoon geen zin in discussie. Toen ging ik eerst op de Pc wat tokkelen en kocht ik Japanse boekjes (daar gaat mijn voornemen van gisteren: gelukkig heb ik mezelf toegelaten boeken te kopen, maar desondanks voelde het achteraf niet goed)tot de man thuis kwam. Toen ben ik stilletjes naar mijn bed getrokken (morrend als een klein kind) en heb daar nog een uur zalig in mijn bed gelezen (dat was wel heerlijk hoor) wat mij de bedenking maakte dat tieners weliswaar heel graag spreken over hun EIGEN plek (hun kamer dus) ,maar hoe zit dat eigenlijk met de ouders???
Misschien moet ik op onze eigen slaapkamer ook maar een eigen plek maken waar ik onder geen beding gestoord mag worden. Al delen wij onze kamer nog wel met kleintjes.

En nu is het middag en moet ik de kinders van school halen want Jippie: het is woensdag en ik heb nog een hele middag van alles te doen, veel te veel eigenlijk en vanavond moet mijn auto binnen in de garage en krijg ik een vervangwagen.
Tijd om te lezen? Wie geeft wat van zijn tijd aan mij?

Reacties

  1. Het is makkelijk voor de tandarts om te zeggen het ligt daar of daar aan. Om een vb te geven. Mijn papa die verdoofde heel moeilijk bij de tandarts, zelf heb ik dat ook . Enkele jaren terug kwam het zo eens met de tandarts te pas daarover. Omdat ik kilo's teveel heb zei de tandarts dat komt omdat je overgewicht hebt dat je moeilijk verdoofd. Ik zei hem mijn papa weegt met veel moeite tussen de 50 en 60kg ,en die verdoofd ook bijna niet, hoe komt dat dan? Daar kon hij geen antwoordt op geven en was het overgewicht de " boosdoener" niet meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een rotopmerking van die tandarts! hoe kan hij nu weten hoe jullie eten?
    gezond of niet....ik kan aannemen dat je niet gelukkig bent met zo een opmerking!
    Moeilijk soms hé die grote kinderen .....ze hebben soms nog meer aandacht nodig dan kleintjes....zelfs hier schiet mijn me-time er soms in.....als ik dan eens rustig wil winkelen of kringlopen gaat mijn gsm heel regelmatig....als ik thuis ben hoor ik ze niet maar dan!....ach kinderzegen zeggen ze dan hé ;)
    heel veel liefs en laat het maar niet aan je hart komen hé die opmerking....je doet nog zo je best!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat eigen plekje he, dat ken ik.
      Het is een beetje geven en nemen, soms moet je echt een afspraak maken.
      Soms denk ik om een ruimte voor mezelf te zoeken ( gewoon in huis hoor), maar uiteindelijk vinden we altijd wel een oplossing.
      En och, hoe lang geniet je van ( grote) kinderen in huis?
      Alles is maar relatief.
      groetjes, Franca.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Hoe is 't?