Kerstvakantie: Deel 2: Limburgse bossen

 Vertrekken is altijd een heel gedoe. Dit is zowat de helft van al wat mee moet. In de winter moet er altijd nog meer mee dan in de zomer. Het moet niet gekker worden of ik haak af. Wintersport zou niet voor mij zijn. Stel je voor dat we ook nog eens skilatten en dikke pakken moeten meetorsen. Voorzien op een zachte winterse week vertrokken wij richting Lommel.
Man besloot om toch het hele weekend alvast te blijven. Een hele opluchting en super voor de kinderen. Want zonder hem kan er niet gezwommen worden. Omdat ik met een baby nooit in zo een tropisch bad ga, maar ook omdat ik dat enkele jaren geleden afgezworen heb. Ik heb een hekel aan tropische zwembaden en doe dat niet meer. De man is er gelukkig wel voor te vinden dus de kinderen weten dat als papa mee is er gezwommen word. Mats, Fee en ik bekijken het dan maar vanuit de cafetaria waar we veel koffie drinken.
Na de eerste nacht werden we wakker met een dik tapijt.
We hebben al vaak sneeuw gehad tijdens onze winterse vakantie en dat was nu weer zo.
Sneeuw vind ik heel mooi om naar te kijken, maar er door wandelen vind ik toch heel wat minder.
Maar ons kinderen vonden het fantastisch.

 Nu ja. Mats vond er ook niets aan. Sneeuw was maar raar, maar in de armen van grote broer is het best te verwerken.

En gelukkig gingen we snel weer opwarmen in subtropische oorden. Je moet je land niet uitgaan om dat te vinden dus inclusief flamingo's en papegaaien.
 Er werd ook veel gelezen. Nele las weer een paar boeken uit en zelfs voor mij was het een goede leesweek. Ik las er drie uit. Schoenaerts van Stan Lauryssens, Revival van Stephen King en Kwikzilver van Ann Decraemer. Drie totaal verschillende boeken, maar drie goede boeken dus ik was meer dan tevreden. Dat is nu voor mij vakantie. Tijd om te lezen.
 Er werd ook veel gestapt en we hebben dan regelmatig wel wat bekijks met onze bende. I Love it.
'Mijn hart klopt zachter in het bos omdat het stilstaat bij de bomen (uit een gedicht van Neeltje van Beveren).
Ik ga graag naar het bos, maar ook naar de zee. Ik ben geen bossen of zeemens, maar beiden.
Een cottage in het bos of een appartement aan de zee. Moest ik de lotto winnen...(maar dan moet ik wel meespelen natuurlijk wat ik zelden doe)

 Er was ook tijd voor wat ander soort spelen. En de jonge kinderen gingen dagelijks anderhalf uur naar de kinderclub. Die vonden dat supertof. Zo werden ze eens prinses, ridders, circusartiest, indiaan, piraat, ...Rollenspelen. Kinderen doen niet liever.
 Wat voor mij een hele aangename verrassing was was dat er een kerstmarktje was georganiseerd. Daar had ik geen weet van, maar ik ontdekte daar Het roze uiltje van Jessie Bertels. Zij maakt zelf zeer leuke kinderkledij en ik kocht daar dus onderstaand jasje voor Fee en ook 2 zeer leuke slabben. En haar prijzen zijn betaalbaar. Voor Fee haar jasje betaalde ik 35 Euro terwijl het toch een uniek exemplaar is.
 's Avonds was het tijd voor spelletjes zoals Wie is het?

 En altijd weer gestap. Ook Mats moest regelmatig zijn beentjes strekken.
 De hele hoop bij elkaar is wel veel in zo een kleine cottage, maar er was amper ruzie of ergernis. Ik ben dus een zeer blije moeder voor zoveel verdraagzaamheid tijdens die vakantie. En natuurlijk was er veel afleiding buiten de cottage.
 Op oudejaarsavond werden er veel brieven gelezen en voor Wouter was het dan de allerlaatste keer alweer.
 Dit waren de pakjes voor mij. Japanse boekjes met interieurideeën. In deze mooie webshop kun je die kopen.

En zo ging de vakantie weer voorbij. Veel te snel. Nele zuchtte zelfs dat ze er nooit meer weg wou, maar het huis riep ons terug.
 Bij thuiskomst waren er een hoop kaartjes waaronder nog de Secret Santa van coucou castor. Dankjewel.
En nu zijn we dus weer thuis en hebben wij familie bezocht en wensen overgemaakt.

Gelukkig en gezond 2015 voor jullie allemaal. Probeer van elke dag een feestje te maken.

Reacties

  1. Oké, Esther en Nele hebben allebei een bril...nu ken ik de dames niet meer uit elkaar! Ik kon het onthouden door EstheR met bRil en Nele geen:) En wat is Vincent veranderd! Ik zou hem zo voorbij lopen! Leuk relaas en wat goed dat ook mama ervan heeft kunnen genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Pascale, mijn kaartje voor jullie zit al een week in mijn handtas want jullie wonen in de C. straat, maar de nummer wist ik niet meer :S. en hm. Ons Esther en Nele gaan het niet graag horen. Iedereen verward ze en zelf zie ik veel verschillen maar al van kleinsaf worden ze verward als waren ze een tweeling. Nee. Tof vinden ze dit totaal niet !!En Ja. Mijn grote zoon is bijna een echte man geworden. Zestien nog maar , maar groot hé. Hij is boven de meter tachtig. 'k Weet niet hoeveel precies.
      En voor mij was het eens een geslaagde vakantie. Je hoef niet de grens over te gaan om die te hebben aangezien onze Frankrijk vakantie niet zo goed bevallen was hé.

      Tot gauw, Sandra.

      Verwijderen
    2. Ocharme, die dutsen :D
      Ons huisnummer is 36 ;)
      Kom gauw nog eens langs! We hebben veel te vertellen.

      Verwijderen
  2. Dat was een geweldige uitstap. Fijn dat je kinderen het ook na de zin hadden. Fijne avond.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik doe het toch allemaal vooral voor de kinderen hoor. En wat ze ook mogen zeggen over dit soort vakanties. Wil je iets dat leuk is voor alle leeftijden. Dan is het dit soort vakanties waar je voor ieder wat leuks hebt. Ik wens jou en je man een goede gezondheid toe en natuurlijk nog een mooie reis naar Spanje.

      Liefs, Sandra

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)