Ik heb zondag twee (!) uur opgeruimd voor het hier weer een beetje toonbaar was en gelukkig is het vandaag inzamelactie op school van speelgoed (en kledij, schoenen, ...) :-).
naar het zien aan het speelgoed,zijn je kindjes dit jaar weer flink geweest,de sint en piet hadden een goed gevulde zak bij jullie!!knipoog!!en dan nog straks de kerstman!plaats genoeg?fijn weekend gewenst debora
Momenteel ben ik ontzettend moe en de man ook. We hebben het gevoel een beetje de dagen door te ploeteren :-). Man maakt lange dagen en ik heb slapeloze nachten :p.
Net als Kopka zou ik ook gillend gek worden, mooi verwoord trouwens;) Ik ben zoooo blij dat onze jongste 6 jaar is, zo'n kleintjes zijn héél lief en schattig en al wat je wil, zolang ze 's avonds maar opgehaald worden :D
Ja Pascale. Zijt maar blij ;-). Als bijna veertiger mama worden is helemaal anders dan als jonge twintiger. Dat kan ik je wel zeggen. Ik ben heel verliefd op de kleintjes, maar het is toch vermoeiender tegenwoordig dan ik ooit gedacht had.
Dat is zo. De 4 oudsten kreeg ik toen ik amper 20 was. En de jongste toen ik 35 was. Wel, met de oudsten had ik het fysiek én emotioneel minder moeilijk dan met de jongste alleen.
De zwangerschap van onze Vic en de bijhorende eerste maanden waarin een huis herschapen wordt in een slagveld (door gebrek aan tijd en goesting)en ondanks de hulptroepen maakte mij steeds meer moedeloos. Op een gegeven dag was ik het kotsbeu. Natuurlijk weet ik wel dat mijn huis nooit opgeruimd en netjes gaat zijn zolang de kinderen hier door het huis fladderen, maar een beetje beterschap was meer dan welkom. Maar het leek maar niet te willen lukken tot ik op Facebook in een opruimgroep belande. Die gaf mij moed en energie om zelfs aan het rottigste werkje te beginnen. Mijn washok zag er na een maand weer normaal uit en ik koos voor andere wasmanden. Trots dat ik ben! Facebook hoeft dus niet negatief te zijn. Het kan ook een zeer positief effect hebben. Ik haalde er enorm veel inspiratie op . Heerlijk! Af en toe kuis ik ook weer een lade uit of een kast. Dat gaat nu iets meer vanzelf. Het einde van de tunnel heb ik nog steeds niet gezien, maar het gaat hier al beter....
Camping life is geweldig. Acht jaar geleden was geen haar op mijn hoofd dat er aan dacht naar een camping te gaan of er zelfs maar te vertoeven, maar zie. Ik doe het ondertussen elk jaar weer. Ik ga ! De kinderen vinden dat namelijk altijd weer geweldig. Ik heb nu zelfs een tiener die wel wil blijven zonder ons :p. Ik kan te weinig gaan. Teveel nog thuis altijd. Dat heb je met een eigen zaak en zoveel kinderen ook. Onze oudste kinderen gaan nu zelfs BINGO spelen en naar een dansavond en die vinden dat geweldig. Een jaar geleden moest ik diezelfde tiener nog meesleuren met ketens. Mijn man bij valavond. Dat vind ik zo jammer. Dat mijn man er zo weinig is. We zouden nochtans goede campingmensen zijn. We vinden feestjes leuk. We zijn sociaal. Maar mijn man werkt veel. Heel veel. Afgelopen zondag zijn we toch nog eens met ons twee (en Mats)gaan eten in het beste restaurant van de streek. Hij liet er voor een keer zijn werk voor schieten want hij had alweer een opro...
+ Oké. Er is niets aan als ik eerlijk mag zijn. 30 was mijn meest vreselijke verjaardag (doordat ik toen in Turkije was en dat viel me niet mee) en dat had niets te maken met de leeftijd, maar 40 worden werd de tweede vreselijkste verjaardag in mijn bestaan (niet om het cijfer, maar door de loop van omstandigheden) . Is dat genoeg? Of willen jullie meer weten? Oké! Kort dan. Er werd niet gezongen en er was ook geen taart. En er waren bitter weinig cadeautjes (2), kaartjes (4) en sms'n (2). Verder werkte onze man gewoon de hele dag zoals altijd en ik was grotendeels alleen, maar ik las wel veel (positief hé. Op zaterdag had ik de weekendkranten achter de kiezen waaronder vooral het artikel van Joost Zwagerman mij in de hersenen bleef spoken). Zeeland. Ja. Ik wou naar Zeeland, maar dat zag mijn man niet zitten dus werd het Bornem. Mooi Bornem. Jawel. Maar niet wat ik al maanden in gedachten had. Een mens moet leren minder verwachtingen te hebben zeke...
En toch ziet alles ze opgeruimd uit, voor zo'n groot gezin! Behalve het droogrek, dan... ;-) Mooie kindjes!
BeantwoordenVerwijderenIk heb zondag twee (!) uur opgeruimd voor het hier weer een beetje toonbaar was en gelukkig is het vandaag inzamelactie op school van speelgoed (en kledij, schoenen, ...) :-).
VerwijderenOh, prachtig! Die Sint foto's! Al zou ik waarschijnlijk na een paar uurtjes gillend gek worden van zo een volle vloer :-)
BeantwoordenVerwijderenIk werd ook gek en zoals ik al schreef hierboven. Ben ik als een gek beginnen opruimen. Het 'oude' speelgoed maken we weer andere kindjes blij mee.
VerwijderenGeweldig Sandra, je bent een topvrouw.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel Johanna.
Verwijderennaar het zien aan het speelgoed,zijn je kindjes dit jaar weer flink geweest,de sint en piet hadden een goed gevulde zak bij jullie!!knipoog!!en dan nog straks de kerstman!plaats genoeg?fijn weekend gewenst debora
BeantwoordenVerwijderenDag Debora. De Kerstman komt hier eigenlijk niet. Dan krijgen ze een heel klein presentje. Groetjes en fijn weekend.
VerwijderenArme jullie, zo uitgeput :-) Maar petje af hoor. Hoe je dat allemaal zo voor elkaar hebt.
BeantwoordenVerwijderenMomenteel ben ik ontzettend moe en de man ook. We hebben het gevoel een beetje de dagen door te ploeteren :-). Man maakt lange dagen en ik heb slapeloze nachten :p.
VerwijderenNet als Kopka zou ik ook gillend gek worden, mooi verwoord trouwens;) Ik ben zoooo blij dat onze jongste 6 jaar is, zo'n kleintjes zijn héél lief en schattig en al wat je wil, zolang ze 's avonds maar opgehaald worden :D
BeantwoordenVerwijderenJa Pascale. Zijt maar blij ;-). Als bijna veertiger mama worden is helemaal anders dan als jonge twintiger. Dat kan ik je wel zeggen. Ik ben heel verliefd op de kleintjes, maar het is toch vermoeiender tegenwoordig dan ik ooit gedacht had.
VerwijderenDat is zo. De 4 oudsten kreeg ik toen ik amper 20 was. En de jongste toen ik 35 was. Wel, met de oudsten had ik het fysiek én emotioneel minder moeilijk dan met de jongste alleen.
Verwijderen