GEKWEK

Aan dit liedje moest ik eventjes denken nadat verschillende mensen me vroegen hoe ze mij konden volgen. Maar zo erg is het natuurlijk niet want eigenlijk vind ik het ongelooflijk plezant dat er mensen zijn die mijn reilen en zeilen leuk genoeg vinden om te volgen. En sommige mensen vroegen me ook waar ze een knop konden vinden op mijn blog zodat ze konden volgen. Bij deze heb ik dat ook maar eens opgelost. Bloggen doe ik al vijf jaar en sommige mensen kennen me nog van mijn allereerste blog Plukdedag. Deze (lieve) mensen vinden mij altijd weer terug :-). Die blog heb ik ook het langste gehad. Daarna ben ik wat zoekende geweest in blogland welke kant ik uit wou. Met opgroeiende kinderen vond ik het niet meer zo gemakkelijk om te bloggen over alle koetjes en kalfjes. En ik heb ook eventjes blogloos geweest. Ondertussen heb ik mijn draai weer gevonden. En blog ik zoals ik dat deed jaren terug, maar ik denk er nu veel meer over na. En omdat ik altijd zo eerlijk mogelijk probee...

Je zou kunnen spreken van inspiratieloos zijn dat ik nu weer verwijs naar Kelly en haar blogboek, maar het is herfstvakantie en slecht weer en ons kinderen halen alleen maar het hele huis overhoop en ik ben inspiratieloos. Want wie heeft nu interesse om te weten dat: Er  momenteel dertien kinderen in huis zijn want er bleven ook nog drie vriendinnetjes slapen. Ik deze middag twee kinderen naar twee verschillende feestjes moet brengen op twee verschillende plaatsen. De melk, brood en choco op waren deze ochtend en man geen propere kousen vond. Oei! Kortsluiting bij de thuisblijfmoeder. Maar hoe werk ik dan? Ik werk niet buitenshuis want ik heb geen job. Ik heb zelfs geen eigen bureau. Op de foto zie je het bureau van de man. Hij heeft het afgelopen weekend opgeruimd en het was volledig leeg en clean. Enkel de Pc en wat papieren lagen er nog op. Maar eigenlijk zit ik er meer dan hij en toch is het niet mijn bureau en dat laat man regelmati...

Ik lees het blogboek van Kelly en las bij dit meiske hoe ze daar inspiratie uithaalt en het gebruikt op haar eigen blog. En dus besloot ik vandaag te vertellen over mijn laatste tien (ik moet weer meer doen ja!)keren. Helaas ben ik zo een kluns dat ik het hele blogbericht op mijn andere blog over lezen publiceerde. Gelukkig heb ik ondertussen geleerd hoe ik met korte links er kan naar verwijzen. Na vijf jaar bloggen zou ik dat eigenlijk allang moeten weten, maar ik ben een beetje lui. Nu ik dat boek van Kelly aan het lezen ben probeer ik ook om aantrekkelijker te bloggen en daar horen dan ook de korte linken bij :-). Ik kom dus tot de vaststelling dat ik eigenlijk niet voor mij alleen blog en moet denken aan dat interview met Bernard Dewulf (in Oostende)waarin hij zegt dat hij woorden nodig heeft om aanwezig te zijn. Dus wie wil lezen wat mijn laatste tien keren waren moet even klikken. Zoals deze laatste keer. De laatste keren dat ik in een vliegtuig zat. Hier in San Fran...

Gisteren las ik in Knack een artikel van Dirk Draulans over biologie en daarin schreef hij : 'Moedermelk is perfect om de baby een kickstart in het leven te geven.' Verder had hij ook nog iets te schrijven over wie nu eigenlijk de bevalling in gang zet (de baby of de moeder) en iets over IVF (waar ik ook een hele eigen mening over heb die ik nooit verkondig). Ik heb een boon voor Draulans. Toen hij een lange tijd geleden vader ging worden heeft hij eens iets gezegd over de manier hoe dat eigenlijk gekomen was dat zijn 'vriendin' zwanger geworden was en dat vond ik zo juist. Ik kan niet meer precies citeren wat hij precies daarover vertelde(en ga dat dus ook niet doen), maar nog steeds moet ik daaraan terugdenken hoe hij de spijker op de kop sloeg. Draulans is journalist en bioloog en mag regelmatig zijn mening ergens over gaan verkondigen. Ik hang steeds aan zijn lippen! Ik tip ook graag dit boek van Dirk Draulans. Dagboek voor mijn dochter. En om dan...

 Deze week geen boekentassen, brooddozen, huistaken, lezen, zwem-en turnzakken. Gewoon heel veel tijd om te bakken en te smullen. Om eens een uitstapje te maken. Want dit jaar gaan we voor de verandering eens niet op vakantie tijdens de herfstvakantie. Zo krijg ik meer centjes voor andere zaken... Maar dat wil niet zeggen dat het een saaie vakantie wordt!  Gewoon lekker moederen.  Mijn blogboeken arriveerden ook en ik ben zeer tevreden. Prachtig! (maar eigenlijk niet goedkoop bij nader inzien toen ik ook nog eens douanekosten moest betalen)  Vakantie is ook lekker lang in je ondergoed rondlopen... Onze grote kinderen hebben ook grootse plannen. Ze willen onze gigantische kelder 'aanpakken'. Eigenlijk is het geen kelder, maar één groot speelparadijs, maar ze vinden het er te grijs en te leeg en te ongezellig. Dus gaan ze schilderen en hoekjes inrichten. Er komt een hangplek voor jongeren, een striphoek voor Wouter, een poppenhoek voor Lies en ee...

 Blij als een klein kind ben ik wanneer ik thuis kom en de poetshulp geweest is. Een propere vloer, alles opgeruimd, de kussens netjes in de zetel en de tafel nodigt gezellig uit. Ik kan van daar zo van genieten. Nog een uurtje en dan komen de kindjes uit school en hm. Het duurt ongeveer een half uur en dan is het weer een chaos, maar terugkijkend naar deze foto's kan ik nog even verder genieten.  Nog even een uurtje en wat leesvoer (dit is wel de foto van vorige week :-), maar mijn oogst vandaag is zowat identiek!)en een kopje koffie. Me-Happy!!   En ja. Mijn kleine Fee is deze week vijf maanden oud geworden. Help! Het gaat snel!

 Gisteren mocht ik aan den lijve ondervinden dat de herfst nu toch in 't land is. Mijn giletje en sjaaltje volstonden niet meer. Een dikke jas had ik nodig voor die wind en regen.  Mutsen en dikke sjaals werden opgediept uit gleuven en hoeken van kasten. Schattig vond ik het wel. De kindjes deze ochtend dik ingepakt vertrekkensklaar. Net nu vandaag de fotograaf komt. Hopelijk kamt de juf de haartjes nog eens wanneer ze vanonder de mutsen vandaan komen.  Aan de ergernis om vergeten en verloren mutsen, sjaals en wanten de komende tijd probeer ik even niet te denken. Voorlopig zijn ze goed voorzien. Onderstaande zomerfoto hoort dan ook tot het verleden. Niet meer met de blote billen in het zand in de speeltuin.   Ondertussen ben ik fan geworden van Pinterest (Ik ben zo een laatbloeier die dat nu pas ontdekt met dank aan Marlies die me daarop wees). Weetje dat ik tot voor heel kort gewoon collages maakte op grote tekenbladen (moodboards)met...

 Ik kan maar één ding zeggen. Die schoenen zitten geweldig goed.  Perfect eigenlijk. Ik ben ze een paar keer voorbij gelopen in de winkel. Ik zag ze voor het eerst in Roeselare ergens in augustus en kwam ze telkens weer tegen. Ook thuis dacht ik af en toe aan DIE schoenen. En op een dag trok ik ze aan en what a feeling. Ondertussen hebben ze me al meermaals ergens gebracht en zijn ze al uren aan mijn voetjes geweest. En dan mijn nieuwe kapsel. Ondertussen toch ook al een paar weken (ik zou al bijna opnieuw naar de kapper moeten!). Niet dat je er veel op ziet op de foto, maar het was één van de eerste foto's van de nieuwe look.

 Op de foto's is Fee(tje) nog maar vier maanden. Dit zijn allemaal nog 'oude' foto's. Maar vandaag is het AL vijf maanden geleden dat ik onze jongste spruit en mijn tiende kind op de wereld bracht. Of eigenlijk deed ze dat zélf. Dat op de wereld komen! Want erg veel heb ik bij haar niet moeten doen. Voor één keertje was het waar: een 'zoveelste' komt er waarschijnlijk als niets uit. Al had ik dat bij haar voorgangers niet echt kunnen zeggen. Fee kwam ter wereld met een oerkracht en kwam als vanzelf op de wereld. Ik maak mijn voornemen om veel foto's te maken van haar ondertussen meer dan waar. Ik maak echt tijd om van dit kind eindeloos veel foto's te nemen. Om nooit meer te vergeten. Fee is ondertussen een kanjer. Ze speelt graag en veel, rolt over en lacht veel. Ze krijgt nog steeds de mamamelk en 's nachts is ze veel wakker (om te eten), maar dat gaat allemaal voorbij. Nog een maandje en ze gaat petatjes eten, maar voorlopig mag ze nog volop...

Dit is de weg naar school. Veel bomen, bos, ...Zalig wandelen. Vandaag wordt mijn oudste zoon zestien. Geboren op een zonnige dag precies om 12 uur 's middags! Nu een lange echte puber die ik zelden op de foto krijg. Een boom in volle groei. Blij was ik dus erg toen hij JA zei toen ik een portret van alle jongens wou laten maken. Op de blog zetten is misschien een stapje te ver, maar ik zal het nog eens 'vragen'. En ik heb dit weekend al gesmuld van de weekendkranten met keigoede artikels (oa over gewild geen moeder zijn , maar toch spijt hebben) en veel wooninspiratie. In de woonbijlagen waren zoveel mooie dingen. Zo waren er kinderkamers, tapijten, bureau's, .... Dit weekend kocht ik ook een paar woontijdschriften waar ik al mijn hartje aan opgehaald heb. Ik hou heel erg van behangpapier en ik zag zoveel schoon papiertjes passeren. Ik heb nog wel wat muren over... Onderstaande is het nieuwste behang hier. Boompjes. Ik zoek nog een kast voor tegen die...

 Er was een schoolvrije dag en aangezien ons Nele al heel lang aan het zeuren was voor een grotere boekenkast (en ze had gelijk: haar miniboekenrek volstond allang niet meer) werd het tijd voor een Billy. En dus nam ik de kinderen mee naar IKEA. Waar ze eerst een uur in het ballenbad pret hadden terwijl ik op een uur tijd mijn gerief ging halen en dat was echt nipt.  En zie: het was al Kerst in IKEA. Thuis werd er vlijtig speelgoed in elkaar gezet. En de nieuwe speelmat is ook al veelvuldig in gebruik. Voor mezelf kocht ik dit! Ik wist al een tijd met mijn sjaals geen weg meer. Ik kwam overal sjaals tegen (en ik heb er best veel) en gewoon op een hoop in een mand was ook geen goed idee want telkens moest ik dan de hele mand doorploegen want natuurlijk ligt de sjaal die je aan wil helemaal onderaan. Maar nu zie ik meteen welke sjaal ik wil die dag. Supergemakkelijk. En ik heb nog ringen over dus ik heb echt nog niet teveel sjaals. Ikea is één van...

In navolging van mamavanvijf (zie link)  http://mamavanvijf.blogspot.be/2014/10/een-groot-gezin-in-beeld.html Hoe het er aan toe gaat in een groot gezin kun je pas weten als je er eens bij bent, maar hier een paar beelden van een groot gezin. Om je een idee te geven. Van alles op de foto's is het nog niet eens de helft!!