Een Grieks leuk meisje

We hebben een erg leuk meisje op bezoek uit Griekenland. Ze is vijftien en heet Christine.
We zijn dus gastgezin en ik probeer gewoon te doen zoals wij altijd doen. En doen dat ook.
Alleen krijg ik van mijn oudste instructies. Koop eens dit of koop eens dat !!! Dat gaat van sandwichen tot pralines tot speculoospasta enzovoorts, maar ik doe dat voor een keertje weleens graag. Ook wordt er extra sponsering gevraagd. Voor de bus, voor een drankje en een hapje onderweg. Voor een keertje is 't allemaal goed.
Zij bracht voor ons Griekse snoepjes mee. Mmmm.

Gisteren brachten zij een bezoek aan Brussel en vandaag aan Brugge en morgen dan Antwerpen. Al vond de oudste dat Dendermonde (waar ze school loopt)ook veel moois heeft en waarom ze daar nu gewoon geen dag konden doorbrengen vroeg ze zich af.

Gisteren in Brussel hebben ze de bollen niet gezien (maar enfin!), maar wel Manneken Pis en het Vlaams Parlement. En blijkbaar wilden ze ook heel erg graag naar het HardRockcafé...

Deze ochtend kwamen de verhalen een beetje los. Dat die Griekse jongens niet mooi zijn, maar wel een beetje 'niet normaal'. Dat de meisjes verlegen en nogal stil zijn en wat heel erg opviel. Ze hebben nooit haast. Ze zijn zo traag mama! Dat viel erg op. Missen ze een trein of bus. Ach, er zal toch nog wel één komen zeker.
Oudste is nogal een meisje met altijd veel te doen. Niet alleen haar studie, maar ook haar grote hobby slorpt zowat al haar tijd op. De voorbije twee weekends heb ik haar amper thuis gezien en dus zal dat inderdaad wel een beetje raar zijn dat die tieners blijkbaar wel de kunst hebben van het 'niet haasten'.
Daar kunnen ze nog eens iets van leren.

Hier moet je altijd maar van alles 'doen', presteren, vooral gelukkig zijn (happy!), ...Daar heeft fakebook niet aan mee geholpen, maar alles nog vreselijker gemaakt want nu kan je zeker nergens meer onderuit.
Gelukkig heb ik al bijna twee jaar geen facebook meer en neen: ik mis dat totaal niet!!

Fijn dus zo een logé.

Reacties

  1. Van traag gesproken. Onze buurvrouw ooit in een ver verleden was tijdens haar studies naar Afrika getrokken. Buurvrouw was niet echt een snelle, maar wist ons wel te zeggen dat wanneer ze op haar dooie gemak van de bus stapte in Afrika, en dan rustig verder slenterde door de straatjes, ze nog steeds de Afrikanen voorbij flitste. Ik kon het me moeilijk voorstellen. Haha. Maar het gehaast en geren is voor mij ook gedaan, doe ik al lang niet meer aan mee. Nu zo'n dik jaar. Maar facebook zou ik toch wel missen, ik heb -net door het jachtige leven vaarwel te moeten zeggen- veel minder sociaal contact en fb helpt me om niet helemaal te vervreemden. Leuk, zo'n logee in huis!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mja. In Afrika valt het leven ook stil wanneer het regent. Hier is dat bij sneeuw :-).

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)