Mijn laatste keren

Ik lees het blogboek van Kelly en las bij dit meiske hoe ze daar inspiratie uithaalt en het gebruikt op haar eigen blog.

En dus besloot ik vandaag te vertellen over mijn laatste tien (ik moet weer meer doen ja!)keren.

Helaas ben ik zo een kluns dat ik het hele blogbericht op mijn andere blog
over lezen publiceerde. Gelukkig heb ik ondertussen geleerd hoe ik met korte links er kan naar verwijzen. Na vijf jaar bloggen zou ik dat eigenlijk allang moeten weten, maar ik ben een beetje lui.
Nu ik dat boek van Kelly aan het lezen ben probeer ik ook om aantrekkelijker te bloggen en daar horen dan ook de korte linken bij :-).
Ik kom dus tot de vaststelling dat ik eigenlijk niet voor mij alleen blog en moet denken aan dat interview met Bernard Dewulf (in Oostende)waarin hij zegt dat hij woorden nodig heeft om aanwezig te zijn.

Dus wie wil lezen wat mijn laatste tien keren waren moet even klikken.
Zoals deze laatste keer. De laatste keren dat ik in een vliegtuig zat. Hier in San Fransisco op Pier39 en op de achtergrond Alcatraz. In 2006 was ik 30.

Vandaag was ik om half zes wakker, om zes uur opgestaan en al vijf kinderen echt wakker, ontbijtje genomen en nu dus even bloggen.
Niels had gisteren een tand uit, maar de tandenfee is vergeten langs te komen. Druk zeker?
Vandaag maken we een uitstap.
We gaan De Halloweensfeer opsnuiven. Hopelijk komen daar geen nachtmerries van.
Ik ga met zeven kinderen en zonder de man.

Reacties

  1. hoi

    ik wil je graag volgen maar weet niet waar ik je kan toevoegen,je hebt geen link staat om volgers toe tevoegen

    gr yvonne

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een wafelijzer van 42 jaar oud, Sunburst en aparte tijd voor de kindjes

Campinglife

Kleine meisjes worden groot ...(en dat op een flopdag)